Ecuador, Chili, Argentinië, Peru, Haïti, Porto Rico, Catalonië, Egypte, Irak, Algerije, Soedan, Libanon! Massabewegingen in de hele wereld, vooral in Latijns Amerika en het Midden Oosten, doen het kapitalisme schokken!
door Pedro, Eindhoven
Latijns Amerika
Latijns Amerika gaat door een verdieping van zijn economische, politieke en sociale crisis. Een nieuwe fase van verzet en strijd tegen de aanvallen van het kapitalisme, het grote kapitaal en zijn lokale lakeien is in de regio begonnen. Elke week zijn er massale uitbarstingen in nieuwe landen.
De opstand van inheemse volkeren en de algemene staking van arbeiders in Ecuador dwong de regering van Lenin Moreno om terug te komen op de implementatie van de plannen die waren opgelegd door het IMF. Het is een duidelijk voorbeeld van de ernst van de crisis, de bereidheid om te vechten en van de kracht van de onderdrukte en uitgebuite massa’s in de regio.
Ook in Chili, het zogenaamde schoolvoorbeeld van het neoliberalisme, hebben stakingen en massale protesten tegen jaren van anti-arbeiders beleid de regering gedwongen om terug te komen op hogere prijzen voor openbaar vervoer en andere concessies afgedwongen.
Midden-Oosten
Na verschillende jaren van relatieve rust, was er een golf van protesten in Egypte tegen de verslechtering van de levensstandaard, de steeds hogere prijzen en de bezuinigingen op de sociale zekerheid.
In Irak protesteren de massa’s 16 jaar na de interventie van het imperialisme tegen werkloosheid, corruptie, etnisch en religieus sektarisme, de verslechtering van de publieke diensten, de regering en zijn imperialistische ondersteuners!
In de Libanon is een beweging tegen de “Whatsapp” belasting uitgegroeid tot de grootste protestbeweging ooit in dat land tegen sektarische verdeeldheid, de regering en het hele corrupte systeem!
In al deze landen beantwoordt de kapitalistische staat de protesten met geweld en overal heeft het verzet een antiautoritaire component. Deze bewegingen maken het internationalistische karakter van de strijd tegen het kapitalisme duidelijk en ze wijzen de weg vooruit voor de massa’s. Het ziet er naar uit dat ze door zullen gaan en in de toekomst sterker zullen worden met een steeds grotere aanwezigheid van de arbeidersklasse. Dat stelt de machtskwestie aan de orde.
Het idee en het programma voor een socialistisch alternatief dat de hulpbronnen en rijkdommen onder de controle brengt en ten dienste stelt van het volk moet zich in deze bewegingen nog ontwikkelen, samen met het oprichten van actiecomités en gecoördineerde revolutionaire raden. Waar dat gebeurt, hebben deze bewegingen het potentieel om socialistische federaties van Latijns Amerika en het Midden Oosten tot stand te brengen. Zij kunnen een inspiratie zijn voor een socialistische wereld!
