De dag van de invasie in Oekraïne waren er meteen protesten in Rusland zelf. Het regime probeerde dit af te doen als het werk van een erg kleine minderheid. Vitaly Milonov, parlementslid van de partij van Poetin, omschreef het protest op Newshour (BBC, 26 februari) als het werk van “enkele duizenden homo’s, lesbiennes, trotskisten en links gespuis.” Ja, we pleiten schuldig: ook wij zijn hevige tegenstanders van het regime van ‘tsaar’ Poetin.
Artikel uit maandblad De Linkse Socialist
In Petersburg alleen werden er meteen 1000 mensen opgepakt. Ondertussen waren er minstens 14.000 arrestaties in 53 steden. De druk wordt opgevoerd om niet te protesteren. Een Russische moeder getuigde in De Standaard van 12 maart: “Mijn zoontje van acht heeft op school bezoek gehad van de federale veiligheidsdienst FSB. De agenten hebben daar uitgelegd dat “stoute mama’s en papa’s naar de gevangenis gaan en kinderen dan in het weeshuis belanden”. De school heeft ook flyers uitgedeeld in kindertaal met daarop waarom protesteren gevaarlijk is. En dat werkt, verdorie: mijn zoontje smeekt me nu met puppy-oogjes om thuis te blijven. Ik word daar zo kwaad van.”
Het regime dreigt met zware straffen voor al wie zich tegen de oorlog uitspreekt, in het bijzonder wie dat op een georganiseerde wijze doet. Er zijn celstraffen tot maximaal 15 jaar voor wie “nepinformatie” over de oorlog en het Russische leger verspreidt. Wat is nepinformatie? Spreken over het aantal slachtoffers, een standpunt tegen oorlog innemen of gewoon zeggen dat Poetin niet goed bezig is. Omdat er toch anti-oorlogsmateriaal blijft circuleren op sociale media of via beveiligde internetverbindingen, zijn er berichten over agenten die willekeurige passanten op straat tegenhouden om hun gsm te doorzoeken. Wie dit weigert, is verdacht en kan vervolgd worden.
Er zijn zelfs geruchten dat het regime van plan is de staat van beleg in te voeren, wat in zekere zin neerkomt op een oorlogsverklaring aan de eigen bevolking. Of en hoe lang deze repressie de enorme tegenstellingen die zich in het diepst van de Russische samenleving aftekenen, kan tegenhouden, valt echter nog te bezien.
