Met Rood afd. Rotterdam en Socialisten 010 namen we deel aan de Internationale Dag van Solidariteit met Gaza en alle Palestijnse gevangenen en de Dawn of Freedom march, georganiseerd door de Rotterdam Palestine Coalition op zaterdag 3 augustus, die om 13.00 begon op het Schouwburgplein. Het was mooi om te zien dat meer dan 800 mensen van allerlei groeperingen zich hadden verzameld steun te betuigen aan de tienduizenden Palestijnse gevangenen, waaronder duizenden vrouwen en kinderen, die vastzitten zonder enige vorm van proces of directe aanklacht en om uiting te geven aan hun woede en afschuw over het ongehinderd voortduren en verder escaleren van genocide aanslagen door het Israëlische regime.
Door Peter den Haan
Begrijpelijk en terecht werd er door de eerste spreker gewezen op het feit dat de onrechtmatige onderdrukking, bezetting en opsluiting van de Palestijnse bevolking al veel eerder is begonnen dan na de aanslag van 7 oktober 2023, inmiddels 300 dagen geleden.
Het leed en het onrecht werd in een mooi gedicht goed verwoord, net als de niet aflatende strijdbaarheid van het Palestijnse volk tegen de onderdrukking, de razzia’s, opsluitingen en moord door de bezetter en haar bondgenoten, waaronder de Nederlandse staat.
De voorzitter van het Palestina Comité Nederland sprak over de onderlinge solidariteit met alle andere onderdrukten ter wereld en de gemeenschappelijke oorzaken erachter. Uiteraard werd door nog twee andere sprekers terecht gewezen op het feit, dat er ondanks de publieke afschuw over de misdaden, de vastgestelde schendingen van mensenrechten en verdragen, en veroordelingen van een beperkt aantal schuldigen, waaronder de regeringsleider Netanyahu, de Internationale rechtsorde slechts aan de zijlijn staat toe te kijken, terwijl met steun van de Verenigde Staten, het VK als 1e onder de gewillige lakeien en Nederland als meeblaffend keeshondje, de genocide aanvallen van Israël worden uitgevoerd.
Loes van het RPC riep op om het verzet levend te houden en poogde de gevoelens van frustratie en stagnatie in afspraken over een Directe Wapenstilstand, Vrijlating van alle gevangen en gijzelaars en het voortduren van de genocide , om te zetten in actieve campagne van het uitbreiden van boycotacties tegen de staat Israël. Een begrijpelijke oproep en een die verbreed zou moeten worden tot de bondgenoten van Israel, die tot op heden Netanyahu ongestoord hun gang laten gaan, de Verenigde Staten voorop, maar hetzelfde geldt natuurlijk voor Nederland. Ook hier is de uitspraak van de socialist Liebknecht: “de grootse vijand zit in eigen land” van toepassing en zullen we naar manieren moeten zoek om de Nederlandse Regering onder druk te zetten. De arbeidersbeweging vormt de sleutel in het verdedigen van democratische rechten en daar zullen we de verbinding moeten vinden. Zeker vormen boycot acties een goede aanvulling om de regering Netanyahu onder druk te zetten, maar die zullen nooit genoeg zijn om hem van koers te laten veranderen. Begrijpelijk maar toch ook ten onrechte, wordt vaak het historische gevecht tegen de apartheid in Zuid Afrika aangehaald als voorbeeld van effectieve boycotacties, inclusief die van de universiteiten, maar het waren juist de grote algemene stakingen van de militante werkende klasse die het apartheidsregime door de knieën deed gaan. Uiteraard zijn acties van internationale solidariteit van vitaal belang, maar deze zullen nooit de aanjager van de veranderingen vormen; dat is de massale strijd van het Palestijnse volk zelf, goed samengevat in de leus: One Solution, Intifada Revolution.
Een algemene opstand, waarbij bewapening en zelfverdediging democratisch zijn georganiseerd, zijn veel effectiever gebleken, ook recentelijk in andere dictatoriale regimes in de regio zoals de “Arabische Lente”. Samen met het mobiliseren van de internationale solidariteit en het interne verzet in Israel tegen de propaganda van de heersende klasse, schept dat een basis om de gevechten te beëindigen en te beginnen met een rechtvaardige wederopbouw. Maar welke formele oplossing door het imperialisme wordt aangedragen, de kapitalistische praktijk van vandaag de dag maakt een tweestaten oplossing onmogelijk, omdat het belang van de gevestigde orde en het bestaande uitbuitingsmodel geen nieuwe concurrenten toelaat (tenzij met geweld,) en dat maakt ook dat alleen interne druk in de V.S er toe kan leiden dat Wall Street en haar vertegenwoordigers Israel enigszins zullen intomen. Maar zoals de Koerden en Afghanen al eerder hebben ondervonden, gaat het geopolitieke belang van de VS zelf altijd voor.
De luide en terechte roep voor het zelfbeschikkingsrecht van een nationale staat moet verder worden ondersteund met concrete acties; wat is de beste volgende stap om de terreur van de Israëlische staat en haar oorlogsmachine te ondermijnen?
Hoe dwingen we een staakt het vuren af? Een onmiddellijk staakt het vuren, toch wel een van de meest minimale maar urgente eisen, is rechtstreeks verbonden aan de strijd tegen het imperialisme. Alleen gezamenlijke druk van het Palestijnse volk, verzet binnen Israel dan wel solidariteitsacties in de VS, het VK, Nederland en andere lakeien zal een staakt het vuren kunnen afdwingen. Het niet verschepen van wapens en ander oorlogstuig kan daarbij helpen. En dan moet een rechtvaardige oplossing nog beginnen.
Een democratisch plan van productie dat in de behoeften van alle gemeenschappen in de regio kan voorzien, op basis van democratische controle en beheer door de werkenden en onderdrukte volken in het gebied zelf, schept als enige de voorwaarden voor een rechtvaardige verdeling van arbeid en rijkdommen van het land, maar botst direct op de imperialistische belangen van de VS en het Westen. Maar die hebben er aan verdiend en die zullen het moeten betalen. Elbit systems ,met hun miljardenwinsten in wapenverkoop, is de eerste gegadigde op een ranglijst van velen. En dus kan systematische nationale onderdrukking van de Palestijnen pas volledig worden doorbroken, in combinatie met de omverwerping van het Israëlische kapitalisme en westerse imperialisme. Samen met het bestrijden van alle vormen van nationale onderdrukking in de regio, op basis van een socialistisch programma van democratische controle en beheer over de productiemiddelen, vrijheid van godsdienst, gelijke bestaansrechten, zelfbeschikking van alle landen en een eerbaar leven van welvaart en welzijn voor allen in het hele Midden Oosten.
Het solidariteitsprotest werd afgesloten met een mars door de stad via de Erasmusbrug naar het Wilhelminaplein. Een lange tocht met vele Palestijnse vlaggen en de bekende leuzen trok veel bekijks. Het was opvallend dat vanuit ramen en balkons, passanten op fietsen en motoren, maar ook vanuit de stilstaande auto’s als gevolg van de optocht, veel kreten en getoeter ter ondersteuning van het protest werd gegeven. Maar vervolg is noodzakelijk. Er moet zo snel mogelijk een wapenstilstand komen. De discussie over de tactiek en strategie binnen de internationale solidariteitsbeweging over een zo spoedig mogelijk einde aan de enorme gewelddadigheden tegen het Palestijnse volk en een socialistische oplossing voor de Semitische landen en volken, zijn meer dan ook noodzakelijk. Daar ligt voor ons als socialisten in Nederland een taak; een grote medeplichtige is ons eigen regering . Rotterdam 05082024.
