Overal ter wereld weerklinkt de roep om maatregelen tegen de bedreiging die Covid-19 vormt voor de fysiek zwaksten in onze samenleving. Sommigen halen China aan als voorbeeld van een overheid die adequaat handelde in de strijd tegen corona.
De draconische maatregelen vanaf eind januari hebben hun effect in China uiteraard niet gemist. Volgens de meest recente berichtgeving is het land over zijn “coronapiek” heen. Veel traditionele media, maar helaas ook sommigen ter linkerzijde, vergeten hierbij te vermelden dat Xi Jinping en zijn bureaucratische mallemolen er aanvankelijk gedurende enkele cruciale weken alles aan deden om de uitbraak van Covid-19 in de doofpot te stoppen.
Toen Li Wenliang, een dokter in Wuhan Central Hospital, zijn zorgen over het virus publiek maakte, werd hij op 3 januari gedwongen een brief te ondertekenen waarin stond dat hij een paniekzaaier was die leugens verkondigde. Hiermee werd ook meteen een voorbeeld gesteld voor anderen die aan de alarmbel zouden trekken. Het medisch personeel van Wuhan Central Hospital werd op een brute manier de mond gesnoerd om de al precaire politieke en economische situatie van China niet nog meer in gevaar te brengen. Zelfs rond Li’s dood hangt een waas van mysterie: Li Wenliang stierf op 6 februari aan de gevolgen van Covid-19.
De quarantaine die volgde op de bevestiging van de uitbraak kan daadkrachtig genoemd worden, maar alleen als men voorbij gaat aan de miljoenen mensen die zonder inkomen gezet werden en aan het feit dat volledige steden tot quasi oorlogszones herleid werden. De gevolgen voor honderden miljoenen Chinezen zijn niet te overzien! Op dit moment worden die werknemers terug de werkplaatsen en scholen in gedwongen zonder enige vorm van zekerheid dat de epidemie afgelopen is.
Het is duidelijk dat Keizer Xi meer met zijn prestige, zijn interne machtspositie en internationaal imago bezig is dan met de gezondheid van de bevolking.
