In veel landen hebben werkenden en jongeren actie gevoerd tegen de wapentransporten naar Israël en het bloedbad in Gaza. Dit is dringend nodig en moet worden veralgemeend en geëscaleerd. Deze acties volgen op een oproep van de Palestijnse vakbonden van 16 oktober: “Maak een einde aan alle medeplichtigheid. Stop met het bewapenen van Israël.” Hun verklaring bevat vijf concrete punten die internationaal gericht zijn aan vakbonden en arbeiders:
- Weiger wapens te produceren die bestemd zijn voor Israël.
- Weiger wapens naar Israël te transporteren.
- Moties hierover aannemen in de vakbond.
- Onderneem actie tegen medeplichtige bedrijven die betrokken zijn bij de uitvoering van Israëls wrede en illegale belegering, vooral als ze contracten hebben met jouw werkplaats.
- Zet druk op regeringen om alle militaire handel met Israël te stoppen, en in het geval van de VS ook de financiering ervan stop te zetten.
Artikel door Philipp Chmel
Op 31 oktober verklaarden vier Belgische vakbonden (ACV Puls, BTB, BBTK en ACV-Transcom) in de transportsector in een gezamenlijke verklaring dat hun leden zullen weigeren wapens te verhandelen die bestemd zijn voor de Israëlische staat om te worden gebruikt in zijn aanval op Gaza, die genocidale kenmerken heeft.
Sindsdien hebben havenarbeiders en vakbonden in Catalonië en Genua actie gevoerd tegen wapentransporten naar Israël, net als arbeiders en jongeren in andere landen. Havenarbeiders aangesloten bij de Italiaanse vakbonden USB (Unione Sindacale di Base) en SI Cobas (Sindacato Intercategoriale Cobas) steunen boycots van wapentransporten in Italiaanse havens, in het bijzonder de Israëlische ZIM scheepvaartlijn, een belangrijke transporteur van wapens.
In Australië hebben honderden vakbondsleden en betogers een Israëlisch ZIM-schip gedwongen om zijn aankomst in de haven van Melbourne en Port Botany in Sydney te verzetten onder druk van protesten en havenbezettingen. In de Verenigde Staten verzamelden honderden betogers in Oakland en Tacoma om militaire schepen met bestemming Israël tegen te houden. In St. Louis blokkeerden jongeren de ingangen van een Boeing-fabriek en in Toronto, Canada, blokkeerden meer dan 100 arbeiders en activisten de ingang van de wapenfabrikant INKAS, die er in persmateriaal prat op gaat dat het “de regering van Israël heeft voorzien van meer commando- en controle-eenheden dan enige andere leverancier in de geschiedenis.” Aan de andere kant van de Atlantische Oceaan, in Groot-Brittannië, blokkeerden arbeiders en activisten een BAE Systems wapenfabriek in Kent en verschillende vestigingen van Elbit Systems en haar dochterondernemingen, waaronder de fabrieken in Kent en Shenstone. Elbit Systems is een van de grootste Israëlische wapenfabrikanten en produceert 85% van Israëls militaire uitrusting op het land en zijn bewakings- en gevechtsdrones.
In Zuid-Afrika namen leden en aanhangers van de Workers and Socialist Party (ISA in Zuid-Afrika) op vrijdag 10 november deel aan een protest buiten het hoofdkantoor van Paramount Group, een bedrijf dat banden heeft met Elbit Systems en kantoren heeft in Tel Aviv.
Bovendien zijn er ook protesten uit solidariteit met collega’s van dezelfde beroepsgroep die in Gaza worden afgeslacht door het rechtse Israëlische regime. Palestijnse mediawerkers, waaronder de Palestijnse journalistenvakbond, betoogden op dinsdag 7 november in Ramallah om de moord op hun collega’s te veroordelen. In de VS was er een mars van mediawerkers naar het kantoor van de New York Times waarbij de ingang van het gebouw een uur werd bezet en er meteen ook geprotesteerd werd tegen de bevooroordeelde berichtgeving van die krant. Gezondheidspersoneel in verschillende landen protesteerde als onderdeel van de internationale verontwaardiging na de verwoestende bomaanslag op het Al Ahli Arab ziekenhuis op 17 oktober.
Directe actie, stakingen en miljoenen op straat: internationaal organiseren voor een massale stakingsbeweging
Net als de All India Central Council of Trade Unions (AICTU) of de Japanse Doro-Chiba (National Railway Motive Power Union of Chiba), hebben veel vakbonden en vakbondsfederaties verklaringen gepubliceerd uit solidariteit met de mensen in Palestina en opgeroepen tot een onmiddellijke stopzetting van het bloedbad in Gaza. Sommigen gingen een stap verder en sloten zich aan bij of riepen op tot betogingen. Dit gebeurde onder meer door de Franse vakbondsfederaties CGT en Solidaires. Dit zijn belangrijke stappen die ook helpen tegen rechtse krachten die islamofobie aanwakkeren en regeringen die proberen de beweging te onderdrukken of te ondermijnen.
De opmerkingen van de voormalige Britse minister van Binnenlandse Zaken Suella Braverman, waarvoor ze werd ontslagen, waarin ze de betogingen tegen het bloedbad in Gaza “haatmarsen” en “pro-Palestijnse meutes” noemde, zijn weerzinwekkend. Helaas is dit slechts de meest extreme versie van meer wijdverspreide pogingen om de legitimiteit van de solidariteitsbetogingen te ondermijnen en te insinueren dat ze terrorisme ondersteunen. De Britse regering heeft tevergeefs geprobeerd om de pro-Palestijnse mars van afgelopen zaterdag te verbieden, terwijl de regeringen in Frankrijk en Duitsland aanvankelijk solidariteitsbetogingen hebben verboden. Sindsdien moesten ze van standpunt veranderen, gezien de groeiende druk van onderaf. Het is dezelfde druk die aan de basis ligt van een oproep door een groene vicepremier in België tot sancties tegen het Israëlische regime. Zoals eerder gemeld, was het Egyptisch regime van al-Sisi gedwongen om de eerste nationale protesten in tien jaar toe te laten op het Tahrirplein in Caïro. Toen demonstranten door de politie van het plein verjaagd werden, riepen ze naar de agenten: “Hier zijn de zionisten.” De politie werd ervan beschuldigd de beweging tegen te houden.
Dit laat zien dat het niet alleen de kille geopolitieke berekeningen van kapitalistische regeringen zijn, maar ook de levende klassenstrijd uiteindelijk de loop van de geschiedenis bepaalt. Op dit moment maken miljoenen arbeiders en onderdrukten over de hele wereld heel duidelijk dat ze de heersende klasse niet zullen laten wegkomen met hun moorddadige acties. Het spreekt daarom voor zich dat de vakbondsverklaringen en mobilisaties als springplank moeten dienen en dat de syndicale acties die tot nu toe door een handvol vakbonden zijn ondernomen, moeten worden veralgemeend en geëscaleerd.
Arbeiders en jongeren over de hele wereld moeten hierbij een actieve rol spelen. Samen met de groeiende massabetogingen, directe acties, studentenstakingen (bijv. in Spanje, Groot-Brittannië of in de VS) en solidariteitscomités (bijv. op verschillende Franse universiteiten), kunnen ze dienen als een oproep tot actie voor de arbeidersbeweging in bredere zin en helpen om druk uit te oefenen op vakbondsleiders om stakingsacties te organiseren tegen het bloedbad in Gaza. We moeten een massabeweging opbouwen, inclusief gecoördineerde massastakingen en democratische strijdcomités in de geest van de eerste Intifada (1987-1993), de waardigheidsstaking van 2021 en de feministische revolutionaire beweging in Iran vorig jaar. Fundamentele verandering kan alleen worden bereikt door strijd van de massa’s – internationaal en binnen de regio. Om succesvol te zijn en weerstand te bieden aan onderdrukking en pogingen om de strijd te doen ontsporen – zo was de eerste Intifada zo sterk dat het de imperialistische machten verplichtte om de Oslo-akkoorden van 1993 voor te stellen, die gebruikt werden om de strijd te verraden – heeft de geschiedenis aangetoond dat massabewegingen een democratisch gekozen en effectief leiderschap en een duidelijk programma nodig hebben.
Zo’n beweging zou ook de basis leggen voor de strijd tegen de toenemende militarisering en alle vormen van imperialisme en oorlog. De betogingen en stakingen tegen wapenleveringen moeten worden versterkt en uitgebreid tot strijd tegen het militair-industrieel complex als geheel. Honderden miljarden worden uitgegeven aan wapens door kapitalistische regeringen die proberen de arbeidersklasse te laten betalen voor hun oorlogsmachines door te besparen op onderwijs, sociale voorzieningen en gezondheidszorg. Terwijl de wapenfabrikanten miljarden binnenhalen, betekent dit dood en verderf voor de arbeidersklasse en onderdrukte mensen in Gaza en de rest van de wereld.
De industrie moet genationaliseerd worden en onder democratische arbeiderscontrole worden geplaatst om de productie en levering van wapens aan Israël voorgoed te stoppen en om democratisch te discussiëren en te beslissen hoe de vaardigheden en machines van de arbeiders in plaats daarvan gebruikt worden voor sociaal nuttige productie. De krachtige strijd voor de transitie van de wapenindustrie in de jaren 1970 bij Lucas Aerospace in Groot-Brittannië en in de jaren 1980 bij meer dan 40 West-Duitse bedrijven kan in deze richting als inspiratiebron dienen.
Lees ook:Sociale transitie. Lessen van het Lucasplan uit 1976
Het komt er nu op aan voor de arbeiders, jongeren en onderdrukte mensen om wereldwijd de strijd te veralgemenen en op te voeren om het bloedbad in Gaza te beëindigen en de bezetting te bestrijden. Democratische comités op scholen, universiteiten, werkplekken en in buurten zullen de sleutel zijn om meer mensen te betrekken en om programma, strategie en acties te bespreken. Op deze basis kunnen we ook de strijd tegen onze eigen regeringen ontwikkelen om te stoppen met het financieren van de oorlog en om alle militaire en financiële steun aan het Israëlische regime te beëindigen en om de militarisering te stoppen. De miljarden dollars moeten in plaats daarvan worden geïnvesteerd in openbare diensten.
We sluiten ons aan bij de oproep van onze kameraden die de strijd in de regio ter plekke opbouwen voor het einde van de oorlog, het omverwerpen van het regime van bezetting en belegering en het beëindigen van de nationale onderdrukking van de Palestijnse massa’s, als onderdeel van het opbouwen van een strijd, met onze bondgenoten hier en over de hele wereld, voor een leven van gelijkheid, welzijn en echte veiligheid voor alle werkende mensen, de armen en de jeugd, uit alle nationale gemeenschappen binnen het kader van de noodzakelijke socialistische verandering in de regio.
