Home » Artikelen » Commentaar en achtergrond » Kshama Sawant herkozen ondanks miljoenen van Amazon en big business

Kshama Sawant herkozen ondanks miljoenen van Amazon en big business

 

VS: hoe socialisten de poging van Amazon stopten om de verkiezingen van Seattle te kopen

Door Ty Moore, Socialist Alternative

De poging van Jeff Bezos om de gemeenteraad van Seattle te kopen had een averechts effect. Big business pompte een ongeziene hoeveelheid geld in de campagnes van kandidaten in alle zeven de verkiezingen. De kiezers van Seattle verwierpen de poging van Amazon om de gemeenteraad naar rechts te doen kantelen in vijf van de zeven verkiezingen. In de duurste, meest gevolgde en meest gepolariseerde gemeenteraadsverkiezing in decennia, heeft Kshama Sawant van Socialist Alternative een nipte overwinning geboekt.

Bekijk hier een video van de persconferentie van Kshama:

Bij de telling van de eerste stemmen op de avond van de verkiezingen lag Sawant 8 punten achter op haar tegenstrever Egan Orion. De gevestigde media en big business triomfeerden: met een verhouding van 46% tegenover 54% leek de zaak beklonken. Maar dit was slechts een deel van alle uitgebrachte stemmen. Bij de telling van later uitgebrachte stemmen bleek dat Kshama onder die kiezers tot 60% haalde. Vrijdagavond stond Kshama Sawant 1.515 stemmen en 3,6% voor op Orion. Dat aantal kan de komende dagen nog wat verder stijgen, maar ondertussen is het grootste deel van de stemmen geteld en kan Orion het mathematisch niet meer halen.

Het kiessysteem in de deelstaat Washington laat kiezers toe om tot drie weken voor de verkiezingsdag hun stem per brief uit te brengen. De eersten die dat doen, zijn doorgaans eerder ouder en rijker. Onder de latere kiezers is er een onevenredig aantal jongere kiezers, werkenden en huurders. Onder die lagen halen socialisten uiteraard meer stemmen. Dit jaar was de steun voor Kshama Sawant onder wie later stemde groter dan ooit. Bovendien was er een hoge opkomst: 58% van de kiesgerechtigden in District 3 ging effectief stemmen. Zelfs onze critici in de lokale media erkenden dat deze hoge opkomst te danken was aan de campagne van Socialist Alternative.

De hoge opkomst weerspiegelt ook de golf van verontwaardiging in Seattle tijdens de laatste drie weken van de verkiezingen. Op 14 oktober viel een ‘geldbom’ van 1 miljoen dollar van Amazon in Seattle. Het bracht de totale bijdrage van Amazon aan het kiesfonds (PAC) van de Kamer van Koophandel op 1,5 miljoen dollar. Alle bijdragen van big business aan kiesfondsen samen liepen op tot 4,1 miljoen dollar. Dat is bijna vijf keer zoveel als het vorige record!

Nationale politici protesteerden tegen Amazon, gevolgd door een golf van nationale media-aandacht. De redactie van de Wall Street Journal klaagde: “Bernie Sanders tweette deze week dat Amazon’s uitgaven in Seattle ‘een perfect voorbeeld’ vormde ‘van de out-of-control hebzucht van de bedrijven die we zullen stoppen’. Elizabeth Warren heeft Amazon veroordeeld omdat ze ‘de verkiezingen voor de gemeenteraad van Seattle in hun voordeel probeerde te kantelen’ en voegde daaraan toe dat ‘ik een plan heb om veel geld uit de politiek te halen’.”

Referendum over de macht van big business

Danny Westneat van Seattle Times waarschuwde dat de gok van 1,5 miljoen dollar van Bezos een averechts effect kan hebben. “De verkiezingen waren een referendum over de prestaties van de gemeenteraad.” Een peiling van Elway/Crosscut toonde aan dat 67% van de kiezers eerder wil stemmen voor iemand die verandering wil. Westneat ging verder: “Maar nu zouden de verkiezingen wel eens een referendum kunnen worden over Amazon en de macht van de grote bedrijven.” (23 oktober)

De Seattle Times stond vooraan in een lange campagne om Sawant en andere zogenaamde ‘linkse ideologen’ de schuld te geven van de mislukte “prestatie van de gemeenteraad” in het aanpakken van dakloosheid en de wooncrisis in Seattle, de grootste zorg voor de kiezers. De krant onderschreef de door de bedrijven gesteunde kandidaten in de zeven verkiezingen, waarbij die kandidaten voorgesteld werden als kandidaten van de ‘verandering.’

In werkelijkheid maakt de wooncrisis in Seattle deel uit van het wereldwijde falen van het kapitalisme, dat huisvesting behandelt als een handelswaar voor miljardairspeculanten en niet als een fundamenteel mensenrecht. Werkenden zijn terecht boos over het gebrek aan actie van de stad, de staat en de federale autoriteiten om de crisis aan te pakken. Maar de schuld hiervoor ligt volledig bij een politiek establishment dat medeplichtig is aan de macht van het bedrijfsleven, niet bij activisten en politieke voortrekkers zoals Kshama Sawant die oproepen tot controle van de huurprijzen en het belasten van het grootkapitaal om een massale uitbreiding van kwalitatief goede sociale woningen mogelijk te maken.

De door Amazon gekozen tegenstander van Kshama was Egan Orion, een kandidaat van big business die zich ‘progressief’ voordeed om stemmen te winnen. Orion verspreidde affiches in de hele stad om te zeggen dat hij niet gefinancierd werd door kiesfondsen van de grote bedrijven, ook al werd zijn campagne met dergelijke kiesfondsen betaald en heeft hij hen zelfs bedankt voor hun steun. Orion stuurde pamfletten naar alle brievenbussen in het district met leugens over Kshama.

In het district hebben aanhangers van Orion meer dan 1.000 affiches van Kshama Sawant vernield. In de laatste twee weken werden meer dan 200 borden overspoten met verwijten en andere borden werden gewoon vernietigd. Deze poging tot intimidatie van kiezers heeft veel inwoners geschokt. Het hield de Sawant-campagne echter niet tegen om verder offensief naar buiten te treden. Cruciaal voor het weerleggen van de leugens en aanvallen tegen onze campagne was het opbouwen van een wijdverbreid publiek bewustzijn over deze poging om de verkiezingen te kopen. We deden dit door middel van duizenden gesprekken aan de deuren en op de straathoeken, waarbij honderden van onze leden en vrijwilligers betrokken waren.

Debat over de linkerzijde in Seattle

In Seattle is aangetoond dat socialisten en werkende mensen zelfs de machtigste grote bedrijven en kapitalisten kunnen aanpakken en er zelfs van kunnen winnen. Deze overwinning moet vertrouwen geven aan bewegingen doorheen de wereld, van de recente golf van massaal antibesparingsverzet en strijd voor democratie tot de jongerenprotesten voor klimaat, vakbondsstrijd en de socialistische kiescampagnes in de VS, waaronder de inspirerende strijd van Bernie Sanders in de presidentsverkiezingen.

Het zou echter een grote fout zijn om te denken dat strijd en vastberadenheid volstaan om tot dergelijke overwinningen te komen. De rol van marxistische perspectieven, programma en organisatie was essentieel in Seattle en zal van cruciaal belang zijn om de geconcentreerde macht van de kapitalistische klasse overal te verslaan.

Bij het begin van de campagne probeerde een de facto alliantie tussen het grootkapitaal, een deel van de vakbondsleiders en de meeste lokale politici van de Democratische Partij om Sawant te verslaan en om de verkiezing van de Democratic Socialists of America van Shaun Scott in District 4 te blokkeren. De anti-Sawant alliantie ontstond in de nasleep van de ‘Amazon-taks’ in 2018. Die belasting op grote bedrijven werd al snel terug ingetrokken na een agressieve campagne van Amazon, dat onder meer dreigde om jobs uit Seattle weg te halen.

De brede coalitie rond de campagne voor de Amazon-taks, waarin het kantoor van Sawant en Socialist Alternative een centrale rol speelden, won aanvankelijk unaniem de belasting op de 3% grootste bedrijven van Seattle. Deze belasting moest dienen om betaalbare huisvesting en hulp aan daklozen te financieren. Onder druk van het grootkapitaal en een goed gefinancierde campagne, werd deze coalitie uit elkaar gespeeld en de gemeenteraad trok de belasting slechts een maand later in met een stemming van 7 tegen 2.

Links-liberalen en pro-business stemmen wijten deze nederlaag aan de ‘verdelende’ benadering van Sawant en Socialist Alternative. Ondanks vakbondssteun voor de campagne voor een Amazon-taks , probeerden conservatieve vakbondsleiders uit de metaal en de bouw om de campagne af te doen als “een taks op jobs”. Ze vreesden immers dat Amazon kwaad zou zijn en de bouwsector in Seattle onder druk zou zetten.

In de voorverkiezingen van 6 augustus was de arbeidersbeweging openlijk verdeeld, was er geen steun van collega gemeenteraadsleden of andere prominente politici van de Democraten. Hierdoor haalde Sawant slechts 37%. “Geen enkele zetelende kandidaat heeft een voorverkiezing met zo’n laag percentage overleefd,” merkte Danny Westneat in de Seattle Times op (7 augustus).

Strijd voor eenheid tegen Amazon

Als Sawant en Socialist Alternative de benadering van de meeste liberale en vakbondsleiders hadden gevolgd om te proberen een directe confrontatie met Amazon te vermijden, dan zou de intimidatiestrategie van Jeff Bezos waarschijnlijk succesvoller zijn geweest en zou hij erin geslaagd zijn om de gemeenteraad te kopen. Het wijdverbreide wantrouwen van de arbeidersklasse ten opzichte van de macht van de grote bedrijven leidt niet automatisch tot organisatie in een coherente strijd.

In feite zijn er in de meeste verkiezingen in de VS geen uitdagers vanuit de arbeidersklasse, gezien de dominantie van de grote bedrijven op Democraten en Republikeinen. Zelfs in Seattle, waar de lokale organisaties van de Democratische Partij onder invloed van Sanders en andere linkse figuren naar links zijn opschoven, heeft dit niet geresulteerd in sterke kandidaten van de arbeidersklasse of socialisten voor de verkiezingen.

Socialist Alternative baseerde haar electorale strategie op het vertrouwen dat de werkende klasse en de jongeren in Seattle in staat zijn om Amazon en de grote bedrijven te verslaan, indien ze verenigd en strijdbaar zijn. Cruciaal in deze strategie was het potentieel voor de druk van de arbeidersklasse van onderaf om progressieve en arbeidersleiders van de zijlijn te duwen en samen met ons de strijd aan te gaan tegen het opkopen van de gemeenteraad door de grote bedrijven. Leden van Socialist Alternative zorgden voor de marxistische ruggengraat van deze strategie. Hun energie, zelfopoffering en politieke vaardigheden bouwden misschien wel de krachtigste verkiezingscampagne aan de basis in de geschiedenis van Seattle op.

Meer dan 1.000 vrijwilligers hebben ons geholpen om op meer dan 225.000 deuren te kloppen en 200.000 telefoontjes te plegen. Een record aantal van 7.900 werkende mensen heeft financiële steun aan onze campagne gegeven. De mediane donatie was 20 dollar. De campagne haalde 570.000 dollar op. Dit was een nieuw record voor zowel het aantal donoren als het opgehaalde bedrag.

In de voorverkiezingen van 6 augustus slaagden kandidaten gesteund door Amazon en big business er in om in alle zeven de verkiezingen door te stoten naar de tweede ronde, waar er telkens progressievere tegenkandidaten waren. Met de dreiging dat de Kamer van Koophandel een vijandige overname van het stadhuis zou organiseren, kreeg onze oproep tot maximale eenheid tegen de grote bedrijven snel gehoor bij activisten aan de basis. We oefenden zo druk uit op de grotere politieke spelers.

Het zorgde voor meer publieke steun voor Sawant, alsook voor Shaun Scott. Progressieve leiders en groepen die bij de voorverkiezingen zwegen, spraken zich nu wel uit. De schandalige poging van conservatieve vakbondsleiders om Egan Orion te laten steunen door de Labor Council mislukte nadat meer dan 300 vakbondsleden een open protestbrief tekenden. Tegen de laatste weken hadden 22 vakbonden Sawant gesteund, dat is een aanzienlijke meerderheid van de vakbondsafdelingen die zich uitspraken over de strijd in District 3. Een gezamenlijk evenement ter bevordering van een Green New Deal voor Seattle werd georganiseerd met Sawant, Morales, en Scott, een belangrijk voorbeeld van de linkse eenheid die grotendeels afwezig was in de voorverkiezingen.

In een grote nederlaag voor het door het bedrijfsleven gesteunde democratische establishment, dat de stadspolitiek lang heeft gedomineerd, steunden lokale afdelingen van de Democratische Partij zowel Shaun Scott als Kshama Sawant in september (zij hadden Morales in de voorverkiezingen al gesteund). Deze overwinning, het resultaat van een energieke inspanning aan de basis, werd gekoppeld aan een publieke veroordeling van het feit dat geld van de bedrijven via kiesfondsen gelieerd aan de Democratische Partij in de campagne werd gepompt.

Dit alles legde de basis om met onze campagne een centrale factor te worden in een eengemaakt verzet toen Amazon op 14 oktober een miljoen dollar in de campagne dropte. Naast afdelingen van de Democratische Partij, organiseerden we zelf twee dagen later een protestactie aan de kantoren van Amazon. Een week later was er een protestactie door personeel van Amazon.

Dit brak de dam. Een golf van nationale media-aandacht volgde. Veelbetekenend is dat zelfs Lorena Gonzalez en Teresa Mosqueda – de liberale leden van de gemeenteraad die zich in de voorverkiezingen publiekelijk hadden uitgesproken tegen Sawant – zich genoodzaakt voelden om tijdens de bijeenkomst tegen Amazon het woord te voeren en hun steun voor zowel Sawant als Scott aan te kondigen. Een golf van andere progressieve leiders van de Democratische Partij volgde.

De brutale poging van Jeff Bezos om de gemeenteraad van Seattle te kopen had een averechtse uitwerking. Dit was enkel mogelijk omdat er een goed voorbereide strategie was gericht op een eenheidsfront om de woede van de werkende klasse te mobiliseren in een verenigde kracht. Dit duwde ook twijfelende werkenden en liberale leiders naar een alliantie met de socialisten in de strijd tegen het grootkapitaal. De rol van Socialist Alternative, met onze duidelijke analyse, strategie en een politiek zelfbewust lidmaatschap, was absoluut essentieel om deze bredere krachten te bewegen tot gezamenlijke actie.

De golf van socialistische kiescampagnes blijft zich in heel het land uitbreiden. Daarin zullen de lessen van hoe we Jeff Bezos in zijn thuisstad versloegen socialistische activisten helpen om strategieën te ontwikkelen waarmee overal overwinningen voor de arbeidersklasse kunnen geboekt worden.

Scroll To Top