De moord op Sarah Everard is een tragedie – voor haar familie en vrienden, de lokale gemeenschap, en voor allen die zich verzetten tegen onderdrukking en geweld. Socialist Alternative betuigt haar medeleven en solidariteit aan allen die Sarah kenden, en aan allen die geschokt zijn door de onthullingen van de afgelopen dagen. Het verdriet wordt terecht geëvenaard door woede – over de dader, over de victim-blaming van de politie (die vrouwen die in de buurt wonen van waar Sarah vermist werd, adviseerde niet alleen naar buiten te gaan), en over een samenleving die geweld tegen vrouwen propageert. De sociale media werden overspoeld met getuigenissen van vrouwen die hun eigen verhalen over seksueel geweld delen en om te antwoorden op mythes over gendergeweld die blijven bestaan tegen alle bewijzen in. Er is een collectieve roep te horen: we hebben er genoeg van! We kunnen niet toelaten dat het verhaal van Sarah slechts een zoveelste statistiek wordt. We moeten vechten voor gerechtigheid voor Sarah, en ons tegelijkertijd afvragen welk type samenleving echte veiligheid en vrijheid kan bieden aan vrouwen en gender non-conforme mensen – en ons organiseren om nu voor die verandering te vechten.

Wat duidelijk blijkt uit de reacties van kapitalistische politici van alle partijen, is dat we er niet op kunnen vertrouwen dat zij het probleem van gender-gerelateerd geweld oplossen. Ondanks zijn sympathieke verklaring heeft premier Boris Johnson een lange geschiedenis van vrouwonvriendelijke opmerkingen, en werd hij beschuldigd van aanranding van een journaliste. Binnen zijn eigen regering werd een voormalige minister die beschuldigd werd van verkrachting, aanranding en dwangmatige controle in 2020 nooit geschorst.

De zwakke reactie van oppositieleider Keir Starmer (Labour) was een oproep voor meer politieagenten op straat, een bijzonder ondoordachte uitspraak gezien het feit dat de man die van dit misdrijf wordt beschuldigd een politieagent in dienst is. Starmer was het hoofd van het Openbaar Ministerie toen werd besloten Jimmy Savile niet te vervolgen omdat er “onvoldoende bewijs” was.

We kunnen ook niet op de politie zelf vertrouwen. Seksisme, naast racisme en homofobie, komen vaak voor bij de politie. Vorig jaar nog werden twee dienstdoende agenten van de Metropolitan Police geschorst nadat ze selfies hadden genomen met de lichamen van de vermoorde Nicole Smallman en Bibaa Henry. Mina Smallman, moeder van Nicole en Bibaa, zei: “Als we ooit een voorbeeld nodig hadden van hoe giftig het is geworden: deze politieagenten voelden zich zo veilig, zo onaantastbaar, dat ze vonden dat ze foto’s konden nemen van dode zwarte meisjes en die konden doorsturen. Het spreekt boekdelen over het ethos dat door de Metropolitan Police loopt. Binnen de Met werden tussen 2012 en 2018 594 klachten over seksueel wangedrag ingediend tegen politiemensen, waarvan er slechts 119 werden erkend. Het Independent Office for Police Conduct (IOPC) onderzoekt klachten over de beschuldiging dat er geen ernstige reactie kwam op het nemen en doorsturen van deze foto’s. Deze giftige omgeving is niet alleen gevaarlijk voor vrouwelijke personeelsleden van de politie, maar ook voor het bredere publiek.

Wij steunen alle maatregelen die ertoe bijdragen dat vrouwen zich veilig voelen. Zo is het bijvoorbeeld van essentieel belang dat er voldoende en goed onderhouden verlichting is op Clapham Common en andere openbare plaatsen. Degenen die boos zijn over Sarah’s moord en de nasleep daarvan moeten zich blijven organiseren en samen blijven overleggen om voor deze dringende stappen te vechten.

Maar dit is niet genoeg. We weten dat Sarah ‘alles goed deed’; ze liep langs een drukke route, ze pleegde een telefoontje en liet mensen weten waar ze heen ging en wanneer ze weer thuis zou zijn. Maar dat hield de gewelddadige aanval die haar het leven kostte niet tegen. Bijna 80% van de vrouwen die in het Verenigd Koninkrijk door mannen worden gedood, waren het slachtoffer van hun partner en werden in hun eigen huis gedood. Veiligheidsmaatregelen zouden hen niet hebben beschermd.

Gender-gerelateerd geweld is endemisch binnen het kapitalisme. Vrouwonvriendelijke ideeën die de onderdrukking van vrouwen rechtvaardigen, worden genormaliseerd en gepropageerd in de hele samenleving, onder meer via de media, in het onderwijs, de reclame, de populaire cultuur en binnen gezinnen.

Het kapitalisme berust op de onderdrukking van vrouwen – het kan niet bestaan zonder die onderdrukking. Om een einde te maken aan de onderdrukking van vrouwen, hebben we een fundamentele systeemverandering nodig. We moeten een massabeweging opbouwen tegen genderonderdrukking en het systeem dat dit in stand houdt.

Misogynie bestaat wereldwijd, dus de beweging ertegen moet internationaal zijn. In de afgelopen maanden hebben we protesten voor abortusrechten gezien in Polen, een vrouwenstaking in Rusland tegen de arrestatie van feministische activisten, en enorme marsen in India tegen verkrachting en geweld tegen vrouwen. Leden van Socialist Alternative en onze zusterpartijen over de hele wereld zijn actief in deze strijd en strijden voor een democratische, socialistische wereld zonder gender-gerelateerd geweld en onderdrukking.