Mijn hoge (en nog steeds stijgende) bloeddruk misleidt de mensen om mij heen over mijn werkelijke toestand. Ik ben actief en kan werken, maar de uitkomst is duidelijk nabij. Deze regels zullen na mijn dood openbaar worden gemaakt.
Uit het testament van L.D Trotsky. Februari 1940 – Mexico
Ik hoef hier niet nogmaals de domme en gemene laster van Stalin en zijn agenten te weerleggen: er is geen enkele vlek op mijn revolutionaire eer. Ik ben nooit, direct of indirect, akkoorden of zelfs maar onderhandelingen achter de schermen aangegaan met de vijanden van de arbeidersklasse. Duizenden tegenstanders van Stalin zijn het slachtoffer geworden van soortgelijke valse beschuldigingen. De nieuwe revolutionaire generaties zullen hun politieke eer rehabiliteren en met de beulen van het Kremlin omgaan zoals zij dat verdienen.
Ik bedank hartelijk de vrienden die mij trouw zijn gebleven tijdens de moeilijkste uren van mijn leven. Ik noem niemand in het bijzonder, omdat ik ze niet allemaal kan noemen.
Ik acht mij echter gerechtvaardigd een uitzondering te maken in het geval van mijn metgezel, Natalia Ivanovna Sedova. Naast het geluk een strijder te zijn voor de zaak van het socialisme, gaf het lot mij het geluk haar echtgenoot te zijn. Gedurende de bijna veertig jaar van ons leven samen bleef ze een onuitputtelijke bron van liefde, grootmoedigheid en tederheid. Ze heeft veel lijden ondergaan, vooral in de laatste periode van ons leven. Maar ik vind enige troost in het feit dat zij ook dagen van geluk kende.
Drieënveertig jaar van mijn bewuste leven ben ik een revolutionair gebleven; voor tweeënveertig van hen heb ik gevochten onder de vlag van het marxisme. Als ik helemaal opnieuw zou moeten beginnen, zou ik natuurlijk proberen deze of gene fout te vermijden, maar de hoofdlijn van mijn leven zou onveranderd blijven. Ik zal sterven als een proletarische revolutionair, een marxist, een dialectisch materialist en bijgevolg een onverzoenlijke atheïst. Mijn geloof in de communistische toekomst van de mensheid is niet minder vurig, sterker nog, het is vandaag de dag sterker dan in de dagen van mijn jeugd.
Natasha is zojuist vanaf de binnenplaats naar het raam gekomen en heeft het wijder opengezet, zodat de lucht vrijer mijn kamer binnen kan komen. Ik zie de felgroene strook gras onder de muur, de helderblauwe lucht boven de muur, overal zonlicht. Het leven is mooi. Laat de toekomstige generaties het land zuiveren van alle kwaad, onderdrukking en geweld en er ten volle van genieten!
