Veel mensen zullen de verkiezingen van 18 maart hebben bezien met hoop om politiek af te rekenen met de eindeloze en zinloze bezuinigingen. Veel kiezers hadden zorgen over het milieu en over de vraag of er nu eindelijk iets voor gedaan gaat worden. PvdA (-27 zetels) en VVD (-9) waren verantwoordelijk voor de verarming, de bezuinigingen en wantoestanden van de afgelopen vier jaar. Bij de verkiezingen heeft vooral Groen Links stemmen gewonnen. Deze stemmenwinst weerspiegelt de wens van de kiezer naar verandering. Helaas bood de Nederlandse politiek weinig andere opties. Een brede arbeiderspartij die strijdt tegen de bezuinigingen en de gevolgen van de langdurige crisis van het kapitalisme, is er niet.
1 mei pamflet van Socialistisch Alternatief
De SP is er de afgelopen jaren niet in geslaagd om zich de rol van brede verzetspartij toe te eigenen. Ondanks een gebrek aan succes bij vorige verkiezingen, bleef de SP inzetten op lokale coalities als opstap tot regeringsdeelname, ook met bezuinigingspartijen (de VVD werd wel terecht afgewezen voor regeringsdeelname, maar lokaal wordt er wel mee samengewerkt). De campagne rond een nationaal zorgfonds was goed, maar de SP slaagde er niet in zich overtuigend neer te zetten als partij die effectief strijdt tegen alle bezuinigingen.
Veel stemmers, vooral jongeren, stemden op Groen Links in de hoop op verandering. Helaas bieden de coalitieonderhandelingen met de VVD daar nu juist weinig uitzicht op. De kans is groot dat Groen Links, net als de PvdA daarvoor, door de VVD wordt leeggetrokken. Toen GL het kabinet hielp door steun te geven voor de uitzending van militairen naar Uruzgan, zakte de partij weg naar vier zetels…de grotere ondernemers willen best meer klimaatbeleid, want daar flink aan te verdienen. Het is dus mogelijk dat de VVD concessies gaat doen op het gebied van milieu en klimaatbeleid, maar dan zullen de gewone mensen de rekening gaan betalen en de grote bedrijven en de rijken profiteren.
Nu is het al zo dat de armste huishoudens relatief het meest betalen aan het klimaatbeleid: ruim 5 procent van hun inkomen. Voor de rijkste tien procent is dat slechts 1,5 procent. Dat blijkt uit een onderzoek van Milieudefensie, FNV en de Woonbond. Bedrijven profiteren het meest. Zij ontvangen zo’n 2 miljard. De huishoudens ontvangen 750 miljoen, waarvan 80 procent terechtkomt bij de hogere inkomens en slechts 20 procent bij de laagste. (hogere inkomens profiteren van bijvoorbeeld subsidie voor elektrische auto’s en verduurzaming van hun eigen woning).
Het is duidelijk dat er van de politiek de komende periode weinig te verwachten valt. Voor hogere lonen en vastere banen zullen mensen in de komende periode vooral kijken in de richting van de vakbonden. Het eerste actiecomité voor het primair en voortgezet onderwijs heeft zich al gemeld, onderwijsgevenden zijn geraadpleegd en de actiebereidheid is groot. Er moet geld komen voor het onderwijs, anders gaat het in september plat!
En dit voorbeeld staat niet op zichzelf. Er zijn al stakingen geweest bij Recitel, bij de distributiecentra van Jumbo, bij de schilders…niet alleen bij het onderwijs zitten er acties aan te komen, ook in de transportsector, bij de NS bijvoorbeeld. In de afgelopen jaren waren er ook veel voorbeelden van stakingen en acties. Vakbonden zitten niet stil en vakbondsleden proberen een antwoord te geven op langdurige politieke falen: de afgelopen jaren zijn er indrukwekkende acties gevoerd, de manifestatie tegen de afschaffing van de VUT in 2004, de onderwijsstaking in 2012, stakingen onder AH distributiemedewerkers en in de kleinmetaal en tenslotte waren er de geweldige acties in een sector met de meeste onderbetaalde van allemaal, de staking in de schoonmaak, een ander voorbeeld voor vakbondswerk.
Met lonen onder druk (loonstijgingen lopen al een tijd achter op de inflatie), sterk opgevoerde werkdruk, honderdduizenden werklozen, kinderen die in armoede opgroeien, een gebrek aan betaalbare woningen, betaalbaar transport en met een kabinet in de steigers dat de lasten voor de ‘vergroening’ vooral zal neerleggen bij de lagere inkomens moet de vakbeweging in de aanval met de volgende eisen:
1) Het stoppen van de bezuinigingen. Hoeveel woorden er nu ook over ons worden uitgestort over de noodzaak en onvermijdelijkheid van de bezuinigingen, niemand had het erover totdat de financiële instellingen het in 2010 nodig vonden om de nationale overheden, die ze nota bene van het faillissement hadden gered in 2008, een toontje lager te laten zingen en ze in een financiële houdgreep te nemen. Plotseling moest er bezuinigd worden, dat wilde zeggen dat de burgers, de arbeiders de rekening voor het redden van de banken moesten gaan betalen. Onaanvaardbaar; als de banken en financiële instellingen geld blijven eisen, nationaliseren onder controle van de vakbeweging.
2) 65 weer terug naar 65! Het recht op een fatsoenlijke oude dag moet overeind blijven en niet afhankelijk zijn van gokken op de beurs. Jongeren moeten het recht blijven houden een goed pensioen op te bouwen. De beperkingen van de opbouw moeten van de baan. Ook zzp’ers moeten een redelijk pensioen kunnen opbouwen.
3) Volledige en automatische compensatie van de prijzen in de lonen. De koopkracht van de mensen is al sinds 1997 niet meer gegroeid en de laatste jaren zelfs met bijna 6% gedaald. Compensatie van de forse prijsstijgingen, vooral bij de overheid en de NS bijvoorbeeld, is nodig. Werken en toch arm zijn (en blijven), daar moet een einde aan worden gemaakt.
4) Arbeidstijdverkorting met behoud van loon: bij een officiële werkloosheid van honderdduizenden mensen moet de arbeidsduur omlaag om het werk te verdelen. Wij eisen een werkweek van 32-uur met volledig behoud van loon om het werk te verdelen. Talloze mensen voor jaren veroordelen tot de schroothoop en armoede, met hun kinderen erbij, is onaanvaardbaar.
Strijdbare actie tegen de bezuinigingen en een strijdbaar socialistisch programma is de best mogelijke waarschuwing aan een nieuwe regering die het beleid uit het verleden grotendeels voortzet. De vakbeweging moet de enorme kracht van honderdduizenden werkende en werkloze mensen tonen.
De tijd voor symbolische acties is voorbij. Effectief verzet is nodig. Er moeten oplossingen komen voor armoede, werkloosheid en achteruitgang. De FNV moet na de 1 mei manifestatie toewerken naar een bredere protestmanifestatie, stakingsacties daarna en naar een algemene 24-uurs staking als waarschuwing voor de werkgevers en voor een nieuw kabinet. Acties onder getroffen groepen zoals gepensioneerden, thuiszorgmedewerkers, werklozen, huurders enz. moeten daarvoor worden gebundeld.
- Bestrijdt alle bezuinigingen en privatiseringen;
- Weg met de bezuinigingen op de pensioenen en de AOW, 65 blijft 65;• Compenseer de prijsstijgingen in de lonen, uitkeringen en pensioenen;
- Geen afbraak van de WW, geen hervorming van het ontslagrecht;
- Verdeel het werk, voor een werkweek van 32 uur met behoud van loon;
- Weg met de JSF;
- Nee tegen de uitholling van de pensioenen en rechtspositie in de publieke sector, geen sigaren uit eigen doos;
- Vaste banen voor de thuiszorg
- De FNV moet de arbeiders en de mensen die lijden onder de bezuinigingen vertegenwoordigen en een strijdbaar alternatief bieden;
- Voor een socialistisch alternatief voor de bezuinigingen en het kapitalisme, met een democratisch socialistisch plan voor de productie gebaseerd op de belangen van de overweldigende meerderheid van de mensen en niet die van een kleine superrijke elite.
