Arbeiders bij Tata Steel laten zien dat strijd loont. Zeker als het gaat om duurzamer produceren. Het Brits-Indische Tata Steel is sinds 2007 eigenaar van de staalfabriek bij de stranden rond IJmuiden. De staalgigant produceert niet bepaald duurzaam, dat probleem kent men ook bij de Britten. In het Verenigd Koninkrijk draaien de staalfabrieken alleen nog winst omdat er veel vraag is naar staal vanuit de Volksrepubliek China. De fabrieken zijn echter zwaar verouderd en erg milieuonvriendelijk in de productie van staal.
Artikel door Jorein Versteege
Tata Steel wordt omschreven als een belangrijk onderdeel van de Nederlandse economie. Dat is logisch want het is de grootste staalproducent van dit land. Wij revolutionair socialisten vinden dat zo’n belangrijk bedrijf niet in de handen van kapitalisten dient te blijven. In het geval van Tata Steel zijn dat met name de Tata Group en buitenlandse verzekeringsbedrijven. Tot kort kon de staalfabriek ermee weg komen dat ze zeer milieuonvriendelijk produceerde.
Kapitalistische politici steunden de milieuvervuiling vanuit een nationalistisch motief, dat de fabriek een ‘’nationale trots’’ was en daarom geen kritiek diende te krijgen. 7% van alle CO2 uitstoot in Nederland komt van de Tata Steel fabriek in IJmuiden. De GGD merkte terecht op dat er veel meer spraken is van longkanker in de omgeving van IJmuiden dan elders in het land. Toch besloot men om de naam van het bedrijf niet te noemen in een rapport over longkanker.
Begin 2021 ging het personeel van Tata Steel in staking omtrent een betere CAO. Natuurlijk waren de bazen en eigenaren hier fel tegen. Elke verbetering voor de werkenden wordt met afgunst bekeken door een bedrijfsdirectie, want die moeten dat weer uitleggen aan de eigenaren/kapitalisten. Maar de strijd loonde, arbeiders bij Tata Steel krijgen 5,3 procent loon erbij en er vallen geen massaontslagen. Misschien gaf men toe omdat de fabriek door haar milieuvervuiling toch al een slechte reputatie heeft gekregen.
Werkenden en FNV komen nu ook met een plan om duurzamer te gaan produceren bij het staalbedrijf. Dit toont dat de arbeidersklasse best in staat is om een einde te maken aan milieuvervuiling bij grote bedrijven. Het zijn de bazen die in opdracht van de kapitalistenklasse overgaan tot milieuvervuiling. Dit omdat het makkelijker/goedkoper is om afval te dumpen in de lucht of de grond.
In 2030 wil men bij Tata Steel de CO2 productie verminderen met 40%. Ook worden geen arbeiders ontslagen zoals ze dat eigenlijk wel van plan waren geweest. Van een duurzame productie van staal was ook geen sprake geweest als men niet had gestaakt. Want vooruitgang komt niet van de bezitters van bedrijven. Die willen alleen innoveren als dat meer winsten oplevert. Baangarantie biedt Tata Steel tot 2026. Hoewel het personeel blij daarmee is, blijven belangrijke vragen bestaan.
Het vertrouwen in de bedrijfsdirectie is ook beschadigd. Arbeiders zeggen terecht dat ze bezorgd zijn, als de top van Tata Steel denkt zo makkelijk om te kunnen gaan met duizenden levens. Echter dat is de aard van de bezittende klasse. Arbeiders en hun gezinnen zijn slechts pionnen op het schaakbord van de kapitalisten. Dat de arbeiders wonnen kwam door strijd, maar dat is niet genoeg. De staalfabriek in IJmuiden moet onder democratische controle komen van de mensen die er werken.
Tata Steel wil nu werken aan een strategisch plan om de CO2 te verminderen en iets doen aan de milieuonvriendelijke productie. Dit is vooral te danken aan het feit dat de productie nog loopt op kolen, wat veel rookuitstoot veroorzaakt. Een oplossing zou zijn dat de staalfabriek stopt met het produceren op kolen en overstapt op DRI- technologie, door het rechtstreeks reduceren van ijzererts (in de vorm van blokken of pellets) door een reducerend gas uit aardgas. Daarvoor moet wel voldoende aardgas aanwezig om dit proces mogelijk te maken.
Als het zou lukken om binnen vijf jaar af te stappen van kolen, zou dat meteen een einde maken aan de milieuschade en de last die de bewoners van IJmuiden en Wijk aan Zee ervaren. Revolutionair socialisten zijn natuurlijk blij met de verbetering voor mens, dier en natuur. Echter we weten ook dat de bezitters van Tata Steel alleen akkoord zullen gaan als dat winst voor hun oplevert. Zij kijken alleen naar geld en denken alleen in groene+ cijfers. Als die cijfers tegenvallen zijn het de werkenden die geofferd worden.
Daarom is het belangrijk dat de staalfabriek in IJmuiden genationaliseerd wordt onder arbeiderszelfbestuur. Wij zeggen dat de toekomst voor alle arbeiders niet ligt bij dit economische systeem van uitbuiting en diens instituten (de Nederlandse overheid, de EU). Een democratische planeconomie (hoe zou een geplande economie werken?) kan ervoor zorgen dat we staal, net als alle andere belangrijke producten, produceren naar behoefde van iedereen zonder het milieu tot last te zijn.
