The Voice of Holland is een populair zang-talentenjacht die al 12 jaar bestaat op de Nederlandse televisie. Het programma is bedacht door John de Mol en Roel van Velzen, de Mol had tot vijf jaar geleden ook de regie over het programma. Nu is echter gebleken dat enkele medewerkers zich schuldig hebben gemaakt aan vermeend grensoverschrijdend gedrag. Het zou gaan om bandleider Jeroen Rietbergen, oud-coach Marco Borsato, huidige coach Ali B en een anonieme regisseur van het programma. Volgens het You-Tube kanaal BOOS van Tim Hofman zouden deze mannen zich schuldig maken aan seksueel grensoverschrijdend gedrag en machtsmisbruik.
Het is helaas een klassiek voorbeeld van hoe machtige mannen de wensen van jonge vrouwen misbruiken voor hun eigen gewin. Wat er bij The Voice of Holland is gebeurd is niet nieuw en het getuigd dat er machtsmisbruik plaatsvind binnen de commerciële televisie. John de Mol beweert dat vrouwen zelf aan de bel moeten trekken. De miljardair snapt echter het probleem niet. Dit is begrijpbaar omdat John de Mol zelf een autoritair figuur is waar veel arbeiders bang voor zijn. Hij is als baas en kapitalist van Talpa Network enorm machtig. John de Mol kan carrières maken en ook direct vernietigen als hij dat wil. Er zijn genoeg verhalen over zijn dictatoriaal optreden bekend, maar omdat hij zo veel succes heeft wordt dit genegeerd door de kapitalistische media.
Het kapitalistische systeem zorgt ervoor dat jonge vrouwen niet veilig zijn. Vele durven niet aan te geven dat ze seksueel geïntimideerd worden door mannelijke coaches/bazen/collega’s. Wat vaak ook meespeelt is self-schaamte, het idee dat je zelf verantwoordelijk bent voor je eigen misbruik door een bekend iemand. De commerciële televisie draait namelijk op het maken van winsten en alles en iedereen is hieraan ondergeschikt. Het is een wereld waarin rijke figuren zich staande houden door vriendjespolitiek, dit lukt omdat het systeem aan hun kant staat. We zien dit aan het feit dat de slachtoffers in de Voice of Holland zaak niet openbaar hun verhaal durven te doen. Dit uit angst voor intimidaties, de media en reactie uit hun eigen omgeving.
Revolutionair socialisten pleiten daarom ervoor dat op Internationale Vrouwendag actie gevoerd wordt tegen het seksisme en onrecht dat vrouwen wordt aangedaan op de werkvloer. Zo pleit ROSA Socialistische Feministen voor:
- Een onmiddellijke verdrievoudiging van de fondsen voor eerstelijnsorganisaties voor huiselijk en seksueel geweld.
- Grote investeringen in gratis, toegankelijke en kwalitatief goede geestelijke gezondheidsdiensten.
- Een openbaar onderzoek naar het annuleren van duizenden noodoproepen door de politie en naar seksisme, racisme en vooroordelen tegen de arbeidersklasse in het hele rechtssysteem.
- Een einde maken aan victim-blaming en aan het aanhalen van verkrachtingsmythes in de rechtbanken.
- Onderricht om seksisme en gendergerelateerd geweld aan te pakken, dat ingaat op instemming en LGBTQ+-inclusief is.
- Een einde maken aan seksegebonden onderwijs
- Een noodprogramma voor de bouw van huizen om tienduizenden openbare woningen op openbare grond te bouwen om een einde te maken aan de huisvestingscrisis, waardoor vrouwen in gewelddadige relaties verstrikt raken.
