De politici van het kapitalisme kraaien en brullen, migranten zijn het probleem. ”Migratie zorgt voor alle ellende”. Extreemrechts speelt hier sterk op, om vooral werkenden en baanlozen tegen elkaar op te zetten. De witte Nederlander tegen de ”donkere” buitenlander, het eeuwige vijandbeeld dat types zoals Wilders willen verspreiden. Het probleem is niet migratie of buitenlandse arbeidskrachten. Het probleem is het kapitalistische systeem, dat werkenden en baanlozen tegen elkaar speelt om ze daarna uit te buiten. Met racisme en verdeeldheid proberen ze ons te verdelen. Maar dat zie je niet terug op televisie, als de lijsttrekkers elkaar bevechten. Uiteindelijk dienen ze allemaal hetzelfde systeem en is het hun taak om dat systeem straks van een kabinet te voorzien.
Artikel door Jorein Versteege
Wie dient het systeem en wie niet?
Eigenlijk dienen alle politici die we kennen het kapitalistische systeem. Van Henri Bontenbal tot aan Dilan Yeşilgöz-Zegerius, Frans Timmermans en Rob Jetten, Geert Wilders en Joost Eerdmans. Al deze mannen en vrouwen zijn het eens dat het kapitalisme moet heersen. Alleen ze verschillen over hoeveel macht het kapitalisme mag hebben. Traditioneel gezien was de sociaaldemocratie voor meer overheid (regulering) en het liberalisme voor meer markt (deregulering). De christendemocratie in Nederland was (van oorsprong) een centrum ideologie en balanceerde tussen markt en overheid, qua regelgeving. Maar sinds de jaren 90 is dat veranderd. De sociaaldemocratie en christendemocratie zijn naar rechts opgeschoven en het liberalisme is nog rechtser geworden.
De markt is god, concurrentie is koning. Deze woorden komen van Joe Higgins, een voormalig parlementslid van de Socialistische Partij in Ierland. Met deze woorden wou Higgins aan tonen dat de markt gezien wordt als een godheid in de politiek, waar je niet tegenin mag gaan. Concurrentie (marktwerking) is koning en dus mogen er geen wetten gemaakt worden om de koning tegen te gaan. Dat is de neoliberale visie die jaren lang de lijndraad vormde van alle politici in de westerse wereld. Van sociaaldemocraten tot christendemocraten en liberalen. Ook groenen gingen mee in de logica van het kapitalisme, waardoor partijen zoals GroenLinks geen radicaal alternatief op het systeem vormden.
Verwarring en rechts populisme om kiezers te misleiden
Door het ontbreken van een arbeiderspartij op een socialistisch programma in Nederland, is er veel verwarring. Wie gaat de belangen van mensen dienen die niet tot de rijken behoren? Helaas is de realiteit dat alle bestaande politici in de Tweede Kamer het systeem dienen in meer of mindere maten. Dus geen enkele politieke partij die nu in het parlement zit, zal iets doen om de dictatuur van het grote geld volledig af te schaffen. Ook extreemrechts heeft niet de taak om aan het kapitalisme te komen. Zij moeten werkenden en baanlozen misleiden en op hetze tegen de zwaksten van de samenleving. Dat zijn op dit moment de migranten, die verketterd worden door de kapitalistische politiek.
Het is ”Wij tegen Hun” brullen de extreemrechtse propagandisten. ”Buitenlanders krijgen alles” beweert Geert Wilders. Met zijn wijzende vinger op PVV posters staat geschreven: ”DIT IS UW LAND”. Echter een kapitalistisch land behoort nooit toe tot werkenden en baanlozen. Door het falende kapitalisme en de stikkende inflatie voelen werkenden dat hun lasten toenemen. Jongeren komen niet aan een woning omdat er geen betaalbare huurwoningen zijn. Dus krijgen statushouders de schuld, die zouden betaalbare woningen krijgen en de rest niet, kraait Geert Wilders. Werkenden zijn hier vatbaar voor, zeker omdat het systeem hun faalt en de traditionele politici niets willen doen.
Waarop stemmen?
Het is begrijpelijk dat stemmers geen idee hebben waar ze op moeten stemmen. Er is een deel dat zich door rechts populisme laten misleiden, maar er is ook een grote groep die het niet weet. De hulptroepen van het kapitalisme (extreemrechts) hebben gefaald in het kabinet van Dick Schoof. Alleen door het ontbreken van een geloofwaardig links alternatief spelen ze nog steeds een grote rol. JA21 wil dolgraag de nieuwe VVD worden, alleen het is maar de vraag of ze het Nederlandse kapitalisme van een stabiel kabinet kunnen voorzien? Dat is uiteindelijk waar verkiezingen onder dit systeem om draaien, stabiliteit voor de markt. Een kabinet in dienst van de bezittende klasse, zodat overheid en markt op één lijn zitten.
Frans Timmermans van de Partij van de Arbeid/GroenLinks kan rekenen op steun van de progressieve sectie van het kapitalisme. Maar dat is een minderheid, de meeste rijken en kapitalisten willen gewoon op de ouderwetse manier doorgaan met zaken doen, zonder na te denken over de gevolgen hiervan voor mens, dier en natuur. Gezien het feit dat het wereldwijde kapitalisme niets geeft om milieu, dierenrechten en arbeidersrechten, moeten we niet raar opkijken dat de meeste kapitalisten (en politiek rechts) niets hebben met types die beweren voor een progressief eco-kapitalisme op te komen.
Revolutionair socialisten snappen de politieke verwarring en de angst voor extreemrechts. De krachten van politiek links zijn nauwelijks te zien, met alleen BIJ1 die tegen het systeem aantreed met een antikapitalistisch programma. Probleem van BIJ1 is dat ze geen grote partij voorstellen en intern erg instabiel de laatste jaren. Toch is het verkiezingsprogramma van BIJ1 wel het beste dat aanslaat bij de belangen van mens, dier en natuur, juist door hun anti-kapitalisme. Revolutionair socialisten vinden echter dat verkiezingen niet de plek zijn waar veranderingen plaats vinden. De strijd moet op straat gevoerd worden, want de lijsttrekkers van nu zullen hoe dan ook een kabinet in dienst van het kapitalisme opstellen.
Strijd, solidariteit en socialisme
Als wij praten over strijd, solidariteit en socialisme dan praten we over de noodzaak om je te organiseren. Dat kan via de vakbonden, de sociale organisaties en natuurlijk door het besef dat het kapitalisme niet voor ons werkenden en baanlozen is gemaakt. Dit is de eerste stap om verder te kijken dan de bestaande machtsstructuren. Solidariteit met de zwakkeren is essentieel. De zwaksten van de kapitalistische samenleving worden graag aangevallen door extreemrechts. Dat waren vroeger de joden, Molukkers, nu de moslims, migranten, niet-westerse werkenden en baanlozen. Ook de LGBTQI gemeenschap verdient onze solidariteit door de hetze van partijen zoals de PVV, JA21, FvD en BBB, die vinden dat heteroseksualiteit de norm moet zijn.
Door onze solidariteit laten we zien dat we niet akkoord gaan met de ”Wij tegen Hun” mentaliteit van extreemrechts. Wij zeggen nee tegen de hetze, de haat en het afleidingsmanoeuvre dat ze voeren om werkenden tegen elkaar op te zetten. Daarbij maken we steeds duidelijk dat het kapitalisme de olifant in de porseleinkast voorstelt en wij zijn het porselein. Als we die ”olifant” niet verwijderen dan zal het ”porselein” steeds kapot gaan. Om zo ver te komen zal het socialisme nodig zijn, de democratische controle over onze gemeenschap en economie.
We begrijpen dat er vooroordelen zijn over het socialisme. Al 35 jaar brullen de kapitalisten dat het socialisme gefaald zou hebben (zie stalinisme), dat is een leugen! Daarnaast beweert de kapitalistische media dat wij voor meer overheid zouden staan. Wij willen niet meer overheid, wij willen een fundamentele andere maatschappij. De socialistische overheid zal anders zijn dan een kapitalistische overheid. Waar een overheid onder het kapitalisme vooral werkt in dienst van een minderheid, zal de socialistische overheid een instrument van de meerderheid zijn. Niet een bureaucratisch instituut van elitaire ambtenaren, maar een administratief orgaan van werkenden, voor werkenden, door werkenden en zonder privileges!
Natuurlijk kunnen misvormingen optreden, ook socialisten zijn niet heilig. Het is daarom aan de werkende klasse om zelf toezicht te houden op hun socialistische overheid. Nu lijkt dat fictief omdat werkenden en baanlozen zover van de bestaande overheid af staan. Dat komt omdat het Koninkrijk der Nederlanden nooit voor ons gebouwd is. De rijksoverheid doet wel alsof ze voor ONS zijn, maar dat is pas fictie. De opbouw van een socialistische arbeiderspartij moet gedaan worden zonder dogmatisme, sektarisme en geslotenheid. Daar ligt vaak het probleem bij revolutionair links. Te vaak zorgen sektarische figuren en gesloten structuren ervoor dat radicaal links klein blijft en geen steunt wint onder werkenden en baanlozen.
Het is in de arbeidsbeweging en in de sociale bewegingen dat we de strijd voor een socialistisch alternatief moeten voeren. In de strijd voor Palestina, de klimaatbeweging, de vakbonden, de LGBTQI beweging, overal waar jongeren en werkenden in opstand komen moeten revolutionair socialisten actief zijn, om steeds te pleiten voor strijd, solidariteit en socialisme. Dit is niet makkelijk door de verwarring en het lage klassenbewustzijn. In deze tijden is het veel moeilijker om revolutionair socialist te zijn dan vijftig jaar geleden. Toch zullen we door moeten, want het kapitalisme is niet zo machtig als het lijkt. Het systeem kan enkel standhouden doordat werkenden vaak niet georganiseerd zijn. Maar zodra die in beweging komen, zijn elitaire kapitalistische regimes niet veilig meer!
