Het kabinet heeft besloten de Tweede Kamer niet de gevraagde informatie te geven over de toeslagenaffaire. Het staat in de notulen van de ministerraad. RTL-nieuws bracht dit schokkende feit naar buiten. Het kabinet deed er van alles aan om de Tweede Kamer zo onwetend mogelijk te houden. CDA-leider Hoekstra meldde zelfs dat pogingen om Kamerlid Omtzigt te “sensibiliseren” waren mislukt. Kort gezegd betekent dat ze tevergeefs probeerden hem en andere Kamerleden de mond te snoeren.
Artikel door Socialistisch Alterantief – ISA Nederland
Ex-minister van Buitenlandse Handel Kaag, leider van D66, een week of twee geleden nog een scherp criticus van de vergeetachtigheid van Rutte, wist nu niet meer of ze wel of niet bij de genotuleerde vergadering van de ministerraad had gezeten (later bleek van wel, trouwens). Het probleem van Rutte en de Rutte-doctrine blijkt dus niet alleen daar te liggen. Alle coalitiepartijen hebben deel gehad aan de pogingen om de kritiek vanuit de Tweede Kamer te smoren.
Het hele duistere circus van de burgerlijke politiek ligt daarmee op straat. De misdaad is samenspanning om de volksvertegenwoordiging en dus het volk onwetend te houden. De daders zijn de leden van het kabinet, die daartoe samenspanden in de Trèves-zaal, de vergaderzaal van het kabinet aan het Binnenhof.
Terecht vroeg SP-voorvrouw Marijnissen om volledige openheid van de notulen op dit punt. Maar het is ook duidelijk dat openheid op dit ene punt onvoldoende is. De beraadslagingen over de koers van Nederland moeten zoveel mogelijk openbaar zijn om er controle op te kunnen uitoefenen.
Met deze onthulling ligt de formatie van een nieuwe regering opnieuw op de zandbank in de Zee van Vertrouwen. Tjeenk Willink is de tovenaar die de schade van de vorige stranding ongedaan moest maken. Of het beschadigde schip ooit nog vlot komt, is de vraag.
De schade is deze keer groter. Niet alleen het vertrouwen in Rutte is tot een dieptepunt gedaald. Ook Hoekstra en Kaag zijn er bij betrokken. Ruttes bereidheid tot openbaarmaking van delen van de notulen kan er zelfs mee te maken hebben dat de verantwoordelijkheid daardoor breder dan bij hem komt te liggen. Het is zelfs niet uit te sluiten dat de notulen door de VVD zijn gelekt om andere partijen medeverantwoordelijk te maken… Verder hebben ook PvdA en GroenLinks, die samenwerking met Rutte nog niet hadden uitgesloten, hebben zich direct geschaard achter het verzoek om openbaarmaking.
De diep ingevreten rot van de macht in Den Haag is niet meer te bestrijden met een injectie van cultuurverandering. Moeten precies dezelfde mensen, dezelfde politici, dezelfde topambtenaren, dezelfde instellingen nu het kleed gaan dragen van eerlijkheid en openheid? De enige reden dat het Haagse circus, dat regeert ten koste van en over de ruggen van de werkende mensen, zo kan blijven voort rommelen is een het gebrek aan een politiek alternatief.
Het is vreemd om Geert Wilders te zien vragen om nieuwe verkiezingen. Het vertrouwen in Rutte is tot een dieptepunt gedaald, zeker. Maar de PVV is op het punt van het neerzetten van mensen met een zogenaamde niet-Nederlandse achtergrond als onbetrouwbaar en geneigd tot fraude, net zo openlijk schuldig als de coalitiepartijen. De PVV zat er niet bij in de ministerraad, maar de oorsprong van de jacht op fraudeurs met een bepaald “profiel” ligt ook bij de PVV.
Uit de arrogantie van de top politici in de toeslagenaffaire en hun verontwaardiging over mensen die oprecht probeerden de waarheid in de openbaarheid te brengen, spreekt een gevoel van onkwetsbaarheid en zelfrechtvaardiging. Ook de rechterlijke macht bevestigde die politieke lijn. De openbaarheid rond het toeslagenschandaal heeft die wel zichtbaar gemaakt, maar daarmee is er nog geen einde aan gekomen.
Ook deze keer verklaarde Rutte dat er in de ministerraad niets verkeerds is gebeurd of gezegd. Feit blijft dat uit de notulen van de ministerraad duidelijk blijkt dat het kabinet zich vooral druk maakte om beeldvorming, vervelende Kamervragen en hoe dingen in de media kwamen. En niet om de duizenden slachtoffers van de toeslagenaffaire, de faillissementen, de echtscheidingen, de huisuitzettingen, de verpest jeugd van veel kinderen.
Het is duidelijk dat er in politiek Den Haag geen vernieuwingen gaan plaatsvinden. De VVD houdt vast aan Rutte (er is geen alternatief) en de VVD gaat met andere partijen een coalitie vormen (er is geen alternatief). Het kan langer duren of korter, maar dat is de werkelijkheid.
Vervolgens staat dat nieuwe kabinet als de feestvreugde over de heropening van de economie is verstorven, voor een zware economische crisis die al ver voor de Coronacrisis begon. Hoge schulden, faillissementen, gebrekkig onderwijs, rammelende banken, hebzuchtige multinationals, aan werk zal niet voor de politiek niet ontbreken.
Een nieuwe regering moet ook oplossingen bieden voor de klimaatcrisis, voor het racisme en de achterstelling van vrouwen in de samenleving, een enorme woningnood, het mestoverschot, de armoede (één op de vier kinderen groeit op in armoede), een crisis in de EU en de internationale verhoudingen, het herstel van de gezondheids- en onderwijssector en misschien nog zaken die we nu nog niet eens kennen.
De Nederlandse politieke vertrouwenscrisis speelt zich af tegen de achtergrond van voorstellen van president Biden om de winstbelasting te verhogen van 21 naar 28%. Ook stelt hij voor de vermogensbelasting voor vermogens boven de $400.000 te verhogen. En hij stelt voor wereldwijd een minimum in te voeren voor de winstbelasting. Op dit soort voorstellen zal ook de Nederlandse regering moeten reageren. In Nederland wordt bijvoorbeeld geen belasting geheven op auteursrechten: ook dan zal in de nieuwe internationale wind die er waait, niet zo kunnen blijven.
Elk nieuw kabinet gaat zakken voor het zware examen van de toekomst. Maatregelen voor verbetering zullen niet spontaan uit de Haagse beleidsfabriek komen rollen. Echte verbeteringen zullen door breed protest moeten worden afgedwongen. Daar zullen grote mobilisaties, vooral van jongeren, voor nodig zijn.
Maar het zou niet fair zijn deze taak vooral op de schouders van de jongeren te leggen. Een sociaal akkoord met een onbetrouwbaar kabinet moet worden uitgesloten. Actie is nodig op het punt van precaire banen, een minimumloon van 14 Euro en voor de CAO’s.
Het protest tegen het uitblijven van klimaatbeleid en het protest tegen racisme heeft vorig jaar al een aantal flinke aanzetten laten zien. Het verbreden van dat protest zal de enige manier zijn om een nieuwe regering tot de nodige koerscorrecties te krijgen. Als één van de eerste demonstraties, let op de demonstratie rond de toeslagenaffaire op 15 mei a.s.
In een verdere toekomst is een brede, democratische arbeiderspartij die staat voor de belangen van werkende mensen in de politieke arena noodzakelijk. Zoals Johan Cruijff al zei: “Als wij de bal niet hebben, kunnen we niet spelen.”
