De feestroes overheerst in de diverse kantoren, in de instituten van de “Polder”, de banken en verzekeraars en natuurlijk in de fractiekamers van de hernieuwde Kunduz-coalitie, al was die deze keer tegen de binnenlandse vijand; het veeleisende legkippen, melkkoeien en slachtvee legioen, dat slechts de beloofde vruchten van haar opofferingen opeiste. AOW op 65 voor Zware Beroepen. Geen verslechtering op de oude deal van 66 in 2020 en 67 in 2025. Herstel van de premiegrondslag. Indexatie voor elke generatie. En het politieke dwangmiddel rekenrente de nek omdraaien. Dat was de inzet van het gevecht tegen de uitverkoop van de pensioenen. En de boodschap van het Congres, die het Ledenparlement van de FNV op zich nam ruim 2 jaar terug.
door Peter den Haan, lid Ledenparlement FNV (Vervoer), op persoonlijke titel
Enfin, de verslechtering van de oude AOW-deal is geaccepteerd met een toezegging op een in de CAO te realiseren prepensioen-regeling van 3 jaar. En de belofte van op een of andere manier het behoud van een soort van waardevast systeem van het blijft collectief. Met een soort blanco cheque voor de stuurgroep om het allemaal in te vullen. Op alle pensioen-elementen moet nog overeenstemming worden gevonden, waarin Koolmees en Knot duidelijk de grens hebben aangegeven. Er mag niet aan de rekenrente worden getornd. Om gelijk na de ondertekening de wurgriem; de rekenrente, nog zelfs strakker aan te trekken!
De klank van ‘de beste deal’ begint al te verstommen en inmiddels heeft de FNV leiding al de smeekbede gedaan om alsjeblieft de AOW te verhogen, opdat de negatieve financiële gevolgen worden gecompenseerd. Niet nieuw; in mei 2018 werd een al motie ingediend waarin werd gesteld dat de AOW naar 1500 euro moest om de toen al 8 jaar achterstand in te kunnen lopen, een minimumloon van 14 euro per uur te eisen (is inmiddels officieel beleid), de AOW terug te brengen naar 65, te beginnen bij de zware beroepen en de pensioenen te indexeren, door te draaien aan de knoppen rekenrente en premiegrondslag. Want de analyse in het Offensief heeft terecht aangetoond dat dit bewust regeringsbeleid de boosdoeners zijn.
Toen al werd door het Hoofdbestuur de noodzaak van openlijke steun van het kabinet Rutte 3 uitgesproken. De toelichtende voorspelling van die motie is nu uitgekomen; onze eens verguisde vijand van het neoliberalisme en marionet van de Multinationals, het Kabinet Rutte, is nu onze heer en meester aan wie we smeekbedes richten om enig leed te verzachten. Het Offensief lijkt begraven in de troosteloos verlaten rietvlaktes van een verdroogde polder.
Met dit AOW-akkoord is geen der problemen rond het pensioenstelsel opgelost. En alle bezweringen van Knot, Koolmees, Elzinga en Busker ten spijt zal door de dreiging van recessie het zo gebagatelliseerde spook van lagere rekenrente, korting op pensioenen en de onbetrouwbaarheid van deze regentenkliek materiële vorm aannemen. Daarom blijft het protest hiertegen zinvol. Daarom is het van belang dat dit uitvoerend comité van Multinationals en Grootaandeelhouders ten val wordt gebracht. In de bedrijven moeten de strijdplannen worden opgemaakt om de pre-Vut af te dwingen; te beginnen bij de strijdbare sectoren die het meest te lijden hebben onder hun arbeidsomstandigheden: de zware beroepen. Waarbij aangetekend dat ik alle in loondienst verrichte arbeid als zwaar beschouw. Maar eerst en vooral dient dit regeringsbeleid, ten dienste van het grootkapitaal en het Amerikaans imperialisme, afgewezen te worden. Geen steun aan de Kunduzcoalitie 2. Na Prinsjesdag; Actiedag!
