Een jaar is verstreken sinds de brute moord op Jina Amini door toedoen van de Iraanse ‘zedenpolitie’. Deze moord bracht een van de meest radicale en verstrekkende protestgolven tegen geweld, onderdrukking en dictatuur op gang in de geschiedenis van Iran. Vrouwen en jongeren stonden vooraan. Dit inspireerde niet alleen een brede groep werkenden in Iran, maar miljoenen mensen in de hele wereld. Vandaag heeft de Iraanse staat de repressie opgevoerd in een wanhopige poging om te voorkomen dat de massa’s opnieuw op straat komen. Ondanks de arrestaties, executies en intimidatie zijn de mensen echter niet gestopt met protesteren.
De moedige feministe, arbeidersjournaliste en activiste Sepideh Qolian schreef in een brief over de verschrikkingen van haar gevangenschap: “De echo’s van ‘Vrouw, Leven, Vrijheid’ kunnen zelfs door de dikke muren van de Evin gevangenis heen gehoord worden.”
Geen weg terug!
Er waren aanhoudende en nieuwe uitbarstingen van straatprotest, onder meer in Koerdistan, Khuzestan, Sistan en Beloetsjistan. Daarnaast waren er in het voorjaar stakingen van arbeiders in meer dan honderd werkplaatsen. Ze eisten hogere lonen. Gepensioneerden protesteren tegen de ondraaglijke gevolgen van de economische crisis. Het is slechts een kwestie van tijd tot de revolutionaire beweging weer opstaat en naar het voorbeeld van Rosa Luxemburg uitroept: “Ik was, ik ben, ik zal zijn.” Bij intimidatie door de zedenpolitie reageren vrouwen steeds meer door verbaal en fysiek terug te vechten. Arrestaties en intimidatie door de staatstroepen worden nu regelmatig beantwoord met spontaan terugvechten, waarbij vrouwen en mannen zich in groep verzamelen om de arrestatie te stoppen.
De moedige opstand onder leiding van jonge vrouwen en mannen die Iran op de drempel van een revolutie bracht, zal door de massa’s niet worden vergeten. Integendeel, het dient als basis voor een nieuwe golf van de beweging – die opnieuw in opstand komt om de vrijlating van alle politieke gevangenen te eisen, het einde van het politiegeweld en de onderdrukking en de omverwerping van het hele regime. De moellahs hebben duidelijk gemaakt dat ze geen concessies zullen doen aan de beweging. Alle draden van de Iraanse staat en economie komen in hun handen samen en ze zullen hun macht en rijkdom niet vrijwillig opgeven. Het omverwerpen van het regime van de moellahs zal alleen mogelijk zijn met de pure kracht van de georganiseerde massa’s – alle onderdrukten en vooral de arbeidersklasse, met haar macht om de hele economie tot stilstand te brengen.
Voor onafhankelijke actie door de arbeidersklasse en onderdrukten
We hebben een glimp gezien van de potentiële kracht van de arbeidersklasse, armen en onderdrukten om hun lot in eigen handen te nemen – met de heldhaftige strijd van de arbeiders van Haft Tappeh, met leraren die staken, met oliearbeiders die de strijd aangaan. De massa’s zelf zijn de enige macht die over het land moeten beslissen. Reza Pahlavi en alle krachten die zich achter hem en zijn agenda hebben geschaard, vertegenwoordigen deze massa’s niet. Ze vertegenwoordigen de rijkdom en macht van het imperialisme, ze zetten de eisen van minderheden opzij en vormen een bedreiging voor de beweging. Om de beweging verder te verspreiden en opnieuw op te bouwen, moeten we ervoor zorgen dat zij niet de enige georganiseerde oppositie tegen het islamitische regime zijn. De brede alliantie en het ‘handvest’ dat in februari gevormd werd door enkele onafhankelijke arbeiders- en studentenorganisaties laat zien welke stappen nodig zijn: gecoördineerde en georganiseerde actie van onderaf op basis van een gemeenschappelijk programma en eisen.
De strijd voor ‘Vrouw, Leven, Vrijheid’ internationaal opbouwen
Bouw aan echte internationale solidariteit van onderaf met de bevolking van Iran: protesteer op straat, eis van onze vakbonden dat ze standpunt innemen, bouw aan solidariteitsgroepen in ballingschap en verzet je tegen elke vorm van imperialistische interventie. De heersende klassen en regeringen van de westerse landen hebben de grondstoffen geroofd en de hele regio in oorlog en vernietiging gedreven. De wedloop naar winst is hun enige belang, of het nu in de vorm van sancties is die vooral de armsten treffen of in de vorm van rotte deals met de moellahs. Deze regeringen praten schijnheilig over solidariteit met de vrouwen in Iran, maar controleren tegelijkertijd zelf de lichamen van vrouwen door abortusverboden, aanvallen op vrouwen- en queerrechten en racistisch beleid zoals een verbod op de hijab.
Onze bondgenoten zijn de massa’s die in Syrië tegen het reactionaire regime protesteren, de studenten en vrouwen in Afghanistan die heldhaftig de strijd tegen de Taliban voortzetten. Het zijn de massa’s die in Israël en Palestina protesteren tegen de dreiging van extreemrechts en religieuze fundamentalisten. Het zijn de jongeren en de arbeidersklasse in Frankrijk die protesteren tegen politiegeweld en racisme, maar ook tegen economische tegenspoed en armoede. Het zijn vrouwen, jongeren en mensen uit de arbeidersklasse die overal lijden onder de eindeloze vormen van onderdrukking en uitbuiting – van gendergerelateerd geweld, over racistische moorden door de politie, tot oorlog en klimaatrampen. Het kapitalisme is een internationaal systeem dat de hele wereld naar destructie en horror drijft – inclusief het in stand houden van reactionaire regimes zoals in Iran.
Daarom betekent internationale solidariteit dat we overal waar we zijn de strijd aangaan, om ervoor te zorgen dat de roep om ‘Vrouw, Leven en Vrijheid’ werkelijkheid wordt. Om een einde te maken aan seksisme, racisme, queerfobie en het systeem erachter. Om volledige gelijkheid te eisen op elk niveau van de samenleving, inclusief de strijd tegen de superrijken die de werkende massa’s beroven en uitbuiten, gedreven door het systeem van winst en onmenselijkheid.
De voorbije maanden was er een opmerkelijk verhaal over een jong meisje. In haar schoolklas deed ze haar verplichte hijab af en de leraar dreigde haar daarvoor van school te trappen. Toen hij haar naam vroeg, antwoordde ze: ‘Ik ben Jina Amini’. Alle andere leerlingen stonden op en zeiden: ‘Wij zijn ook Jina Amini’. Dit is geen uitzonderlijke situatie, het is een dagelijkse strijd tegen een van de meest repressieve dictaturen ter wereld. Deze moed en solidariteit geeft ons een immense inspiratie om te strijden voor onze rechten, om ons nu te organiseren en een internationale, socialistisch-feministische kracht op te bouwen.
Bouw de strijd voor:
- Een onmiddellijk einde aan de bloedige onderdrukking: Laat alle politieke gevangenen, vakbondsleden en studenten vrij, geef alle anti-regime arbeiders die ontslagen zijn hun job terug en vecht terug tegen de politie, het leger, de Revolutionaire Garde en alle staatstroepen;
- Breid de strijd voor volledige gelijkheid en vrijheid voor vrouwen en LGBTQIA+ personen op elk niveau uit. Schaf alle discriminerende wetten af en vecht tegen elke vorm van gendergerelateerd geweld en onderdrukking;
- Strijdbare en democratisch georganiseerde structuren opbouwen op het werk, in scholen en buurten om weerstand te bieden aan de onderdrukking en om het noodzakelijke programma voor de beweging te bespreken;
- Verzet je tegen elke vorm van imperialisme, zowel van de VS, China als Rusland. Bouw aan onafhankelijke arbeidersorganisaties om te strijden voor een alternatief voor het regime;
- Strijd voor echte democratie. Bouw aan een revolutionaire grondwetgevende vergadering door arbeidersraden, met uitsluiting van alle krachten die betrokken waren bij onderdrukking en uitbuiting om het regime te vervangen door een democratische socialistische arbeidersrepubliek met volledige rechten, inclusief het recht op zelfbeschikking, voor alle nationale en etnische groepen.
- Bouw internationale solidariteit op met de arbeidersklasse en socialistische feministen: Organiseer je samen met Socialistisch Alternatief en ISA om deze strijd te helpen opbouwen! Voor een internationale strijd die het rotte kapitalistische systeem dat racisme, seksisme, imperialisme en oorlog aanstuurt, vervangt door een gelijkwaardige, welvarende en vreedzame socialistische samenleving!
