Ruttedrie: zorgkosten omhoog, energielasten omhoog, BTW op basisbehoeften omhoog, een bijzondere behandeling voor mensen in probleemwijken (door VVD-fractieleider Dijkhoff) en een cadeau van twee miljard voor Shell en Unilever. Dat is de korte samenvatting. Dan hebben we het nog niet eens over de rekening voor de ‘vergroening’ van de economie die er aan komt, zelf betalen voor cultuur, het uitkleden van de pensioenen, het doorzetten van de stijging van de AOW-leeftijd, het zelf dokken voor onderwijs (studieschulden) en de te lage lonen in de publieke sector. Een paar kruimels worden teruggeschoven naar de sector onderwijs, zorg en defensie na de miljarden die er zijn wegbezuinigd.
Artikel door Pieter Brans, Amsterdam
Her en der krijgt het verzet tegen Rutte 3 vorm in protestacties van het Primair Onderwijs op 2 oktober, de zorg met een werkonderbreking op 16 oktober en diverse studentenacties tegen de bezuinigingen op het wetenschappelijk onderwijs, de noodtoestanden in de studentenhuisvesting e.d. Het kabinet merkt ook wel dat het uitdragen van “vooruitgang” niet gaat werken en dat de weerstand groeit. Het verhaal van VVD-fractieleider Dijkhoff over de introductie van “postcode racisme” is dan ook duidelijk bedoeld om de aandacht af te leiden van de moeilijke discussie over de verlaging van de dividend-belasting. In ieder geval lukte het Dijkhoff om de PVV hier rechts te passeren. Wat gaat Dijkhoff hierna voorstellen? Borden met “In de volgende zone wordt zwaar gestraft”? Hekken?
De FNV hield al een actie voor een goed pensioen voor iedereen op 8 september. Vakbondsleden zijn in actie voor diverse CAO’s zoals in de sector Metalektro en bij NL Post tegen een plotseling opgelegde nieuwe werkwijze. Vanaf woensdag 19 september gaat de FNV iedere week in het hele land de straat op om de heersende onvrede tegen de afschaffing van de dividendbelasting zichtbaarder te maken. ‘Met deze aftrap gaan we de petitie van tax-justice tegen de afschaffing van de dividendbelasting aanjagen, want dat is hard nodig,’ zei Zakaria Boufangacha, bestuurslid van de FNV bij de aftrap van de actie op het Plein in Den Haag op 19 september.
Het is tijd voor hardere acties. Want Rutte zit er nu al vele jaren. Maar al die oproepen dat de politiek, het kabinet, Rutte moet gaan luisteren, hebben niet geholpen. Het hele idee dat deze politiek, deze politici, deze partijen ons een keer gaat bedienen moet de wereld uit. De realiteit is dat organisatie de enige vorm van kracht is waarnaar in de samenleving wordt geluisterd.
Loonsverhogingen komen niet omdat de werkgevers luisteren naar hun werknemers, maar omdat ze de macht hebben het werk neer te leggen als het nodig is. Overheidsvoorzieningen komen niet voort uit de welwillendheid van vadertje staat, maar uit de dreiging van georganiseerde politieke macht in de samenleving. Ondanks de afwezigheid van echte arbeiderspartijen in het parlement blijft het ontzag voor de arbeidersbeweging bestaan. Niet vanwege de huidige mobilisatiekracht, die niet zo groot is, maar vanwege het enorme potentieel van de arbeidersbeweging.
Het is nu tien jaar na de grote crisis van 2008. Geen enkele van de problemen is opgelost. Banken lenen onvoorstelbaar grote bedragen uit. De schulden van de overheid, van bedrijven en van particulieren in de vorm van hypotheekschuld en krediet liggen nu 50% boven het niveau van 2008. De crisis kwam voor de arbeidersbeweging op een ongelukkig moment. Door de ineenstorting van de Sovjet-Unie kwam er voor het kapitalisme een enorme voorraad goedkope en geschoolde arbeid beschikbaar. Met vakbonden en arbeiderspartijen werd in de jaren ’90 afgerekend. Daarna boorden ze goedkope Chinese arbeidskrachten aan.
De arbeidersklasse in de VS en Europa hoopten in eerste instantie op een terugkeer van de groei. De groei van dit moment is zo’n moment waarop er weer een tekort aan arbeidskrachten ontstaat. Vooral in de publieke sectoren onderwijs en zorg (waar de overheid de lonen extra heeft gedrukt) maar ook in de bouw, het transport en in de techniek. Maar een tijdelijk stijging van de inkomsten in bepaalde sectoren nu, kan de achteruitgang van de afgelopen jaren niet goed maken.
De ontevredenheid is groot. De gedachte dat verzet nodig is, ligt bij veel mensen voor de hand. Jammer genoeg ontbreekt het aan organisaties die het verzet vorm kunnen geven. Er ligt een enorme opgave voor de vakbeweging, maar het blijkt steeds weer dat de leiding van de vakbonden, vooral in de publieke sector, veel te lang met het bezuinigen is meegedreven. Nu er officieel voor een meer offensieve benadering is gekozen – een goede zaak – blijkt het toch moeilijk om die waar te maken.
Het zal zoals altijd van de basis moeten komen, van actiecomités. Explosief materiaal genoeg. Tienduizenden zijn in verschillende sektoren al buiten de vakbeweging om in actie gekomen. De FNV beweegt meer dan in het verleden. Belangrijk zijn nu de eisen om een brede beweging tegen kabinet en werkgevers van de grond te krijgen en arbeiders aan de basis te organiseren. Daarvoor is in de eerste plaats een offensief programma nodig:
- Een looneis van 5%, 7% voor de publieke sector
- Minimumloon naar 15 Euro per uur
- Een 32-urenweek met behoud van loon
- Weg met de flex
- Onderwijs weer naar 7% van het BNP
- Een woningbouwprogramma van 50.000 woningen per jaar
- Een staatspensioen van 1500 Euro
Gezamenlijke, sectoroverschrijdende actiedagen zijn nodig om dit te realiseren en toe te werken naar een 24-uuractie, om te beginnen in de publieke sector. Een hete herfst met acties waarmee Rutte 3 naar huis gestuurd kan worden.
