Home » Nederland » Nederlandse politiek » Verkiezingen in zicht; maar vakbondsverzet moet einde maken aan kabinet!

Verkiezingen in zicht; maar vakbondsverzet moet einde maken aan kabinet!

Het is waarschijnlijk dat bij de gemeenteraadsverkiezingen op 19 maart en bij de Europese verkiezingen in mei de regeringspartijen VVD en PvdA flink verliezen. Daar hebben ze het dan ook naar gemaakt. Hun beleid bestaat uit het verhalen van de kosten van de financiële crisis op de gewone man, de arbeider, de kleine ondernemer, de ZZP’er, de ouderen, bijstandsgerechtigden en de massa’s werkelozen waaronder heel veel jonge mensen. VVD en PvdA zitten veilig in Den Haag in een kabinet zonder verzet. Niet op ze stemmen is één van de weinige mogelijkheden die mensen hebben om hun ongenoegen te uiten. Het is waarschijnlijk dat de verkiezingen winst zullen opleveren voor de PVV en de SP. Het is diep te betreuren dat door een gebrek aan een alternatief racistische partijen als de PVV kunnen groeien. Een sterkere SP is zeker een stap vooruit, maar in het verleden is helaas gebleken dat ook dat geen garantie biedt op effectief politiek verzet. De verkiezingen leveren misschien verschuivingen op, maar het kabinetsbeleid wordt er niet anders van. Breed vakbondsverzet blijft de beste optie om dat te keren.

Artikel door Pieter Brans, Amsterdam

 vakbonsverzet tegen bezuinigingen

Aan het einde van 2013 regelden VVD en PvdA nog even het woonakkoord en het pensioenakkoord. De weerstand van Duivesteijn in de Eerste Kamer was niet meer waard dan een paar miljoen aan concessies. Met het pensioenakkoord krijgen jongeren later 20 tot 30% minder pensioen, misschien nog wel één van de grootste roofoperaties van dit kabinet. Helaas laten velen zich nog steeds wijsmaken dat ouderen of ouder worden de oorzaak zijn van de crisis in de pensioenen. Historisch klopt dat niet: in de jaren veertig en vijftig zijn door de maatschappij (toen veel armer) grote inspanningen getroost om deze generatie op te voeden en op te leiden. Toen kon dat wel. Nu ze ouder zijn is zorg plotseling “onbetaalbaar”. Ouder worden is niet echt een nieuw verschijnsel…

Eén van de grootste blunders van dit kabinet is het verhogen van de pensioenleeftijd. Veel ouderen blijven dus nog jaren op de arbeidsmarkt aanwezig. Dat is bij de enorme werkloosheid die we nu kennen, heel slecht nieuws. In België is men er achter gekomen dat ouderen langer doorwerken (dat kost dus minder aan pensioenen) maar dat ze daarom recht hebben op een hoger pensioen (dat kost dus meer). Dit zou in Nederland ook heel goed het geval kunnen zijn…De ABN-Amro maakte in een rapport over de werkloosheid duidelijk dat door de massale aanwezigheid van ouderen op de arbeidsmarkt het tot het jaar 2024 (!) dringen is om een baan. Blijvende massawerkloosheid voor de jongeren dus.

Hoewel de uitslag van de gemeenteraadsverkiezingen en de Europese verkiezingen in mei geen grote verandering zal brengen in de samenleving, zal de positie van het kabinet er in ieder geval niet sterker op worden. De lijst van berovingen, door dit kabinet gepleegd, is lang. Daar hebben we vaak genoeg over geschreven, de situatie is duidelijk. Vooruit, nog één keer de staatsschuld dan. Die was in 2007 zo rond de 45%, nu 75. Het is iedereen wel duidelijk waar dat geld naar toe is gegaan: naar de banken. Niet naar ons in ieder geval. Toch krijgen wij nu de rekening voor dat gat!

De overdracht van de zorg aan de gemeenten waar het kabinet nu aan werkt, was bedoeld om de zorg “dichter bij de burger te brengen”. Er staat een megabedrijf in schoonmaak-, catering en beveiliging (Facilicom) al in de startblokken om het voor de gemeentes uit te gaan voeren…fijn te weten dat de zorg voor oma bij een grote winstpakker komt te liggen. Bij de acties in de schoonmaak is trouwens ook bij dit bedrijf een harde strijd voor beter loon noodzakelijk geweest…

Het kabinet stuit nu echter steeds meer op problemen veroorzaakt door hun eigen beleid: zo is de overdracht van de zorg naar de gemeenten in de problemen omdat de gemeenten die op de magere Hein voorwaarden van het kabinet niet meer willen.

Dit kabinet verdient veel meer verzet, maar dan van de arbeidersbeweging! Het verdient elke vorm van tegenstand en de veelbelovende aanzetten van 21 september en 30 november vorig jaar verdienen een massaal vervolg van breed vakbondsverzet. In Groningen groeit de oppositie tegen dit kabinet dat de miljarden van het aardgas in zijn zak blijft steken terwijl het land verzakt en bedrijven in hoog tempo sluiten.

De FNV-leiding heeft er terecht op gewezen dat het onderdeel “herkeuringen Wajongers” niet uitvoerbaar is bij de huidige massale werkloosheid. Je kunt 230.000 jongeren wel herkeuren met als doelstelling dat er maar 40.000 overblijven, maar voor de andere 190.000 is er in ieder geval geen werk. Hup, 190.000 werklozen erbij. Alleen richt het verzet van de FNV zich niet op het herkeuren zelf, maar op het feit dat het nu gebeurt. Wij zouden het herkeuren vierkant moeten afwijzen. Het protest tegen de herkeuringen nu is volledig terecht, maar het is ook een voorbeeld van de spagaat waarin de FNV-leiding zichzelf heeft gewerkt. Protesteren tegen een maatregel die is afgesproken in het Sociaal Akkoord; lastig! De media stonden klaar om dit uit te buiten.

Voorlopig werken er een aantal factoren remmend op het verzet en op het uiten van de woede over de afbraak van onze voorzieningen. Er is het feit dat de SP-leiding niet een alternatief voor de PvdA wil zijn maar vooral coalitiepartner. Er is het Sociaal Akkoord dat de vakbondsleiding bindt aan het kabinet en de overheersende invloed van de PvdA binnen de vakbeweging. Er is het feit dat massale bewegingen in het buitenland de Nederlandse arbeiders steeds weer worden voorgehouden als zinloos en als verspilde moeite. Er is ook de schok en het ongeloof over het snel wegsmelten van de welvaartsstaat.

Toch zal deze verlamming en de verlammende greep van de politiek op de arbeidersbeweging niet eeuwig duren. Verzet door middel van het opzetten van lokale actiecomités die zich richten op de strijd tegen bezuinigingen, is de een manier om de huidige impasse te doorbreken.

De arbeidersbeweging moet in de aanval met de volgende eisen:

1) Het stoppen van de bezuinigingen. Wij aanvaarden niet dat de rekening voor het redden van de banken bij de burgers, de arbeiders wordt neergelegd. Onaanvaardbaar; als de banken en financiële instellingen geld blijven eisen, nationaliseren onder controle van de vakbeweging. De staatsschuld is niet onze schuld.

2) Het stopzetten en terugdraaien van de bezuinigingen op de AOW en de pensioenen. Hier is de smoes verzonnen dat de mensen ouder worden en dat de pensioenen onbetaalbaar zijn. Waarom zijn de pensioenen nu plotseling “onbetaalbaar”? Jongeren hebben recht op een pensioenregeling en geen gokkast voor later!

3) Herstel de VUT, herstel de pensioenleeftijd op 65 jaar en maak de kortingen op de pensioenen ongedaan. Jongeren moeten het recht blijven houden een goed pensioen op te bouwen. De beperkingen van de opbouw moeten van de baan. Ook zzp’ers moeten een redelijk pensioen kunnen opbouwen.

4) Volledige en automatische compensatie van de prijzen in de lonen. De inflatie is nu 3,1%. De koopkracht van de mensen is al sinds 1997 niet meer gegroeid en de laatste jaren zelfs met bijna 6% gedaald. Compensatie van de forse prijsstijgingen, vooral bij de overheid trouwens en het openbaar vervoer bijvoorbeeld, is nodig. Werken en toch arm zijn (en blijven), daar moet een eind aan komen.

5) Arbeidstijdverkorting met behoud van loon: bij een officiële werkloosheid van tegen een miljoen mensen moet de arbeidsduur omlaag om het werk te verdelen. Wij eisen een werkweek van 32-uur met volledig behoud van loon om het werk te verdelen. Tallozen voor tientallen jaren veroordelen tot de schroothoop en armoede, met hun kinderen erbij, is onaanvaardbaar.

De arbeidersbeweging moet opnieuw worden opgebouwd, zoals de NVV honderd jaar geleden onder nog veel moeilijker omstandigheden is opgericht na de nederlaag van de spoorwegstaking van 1903. De FNV moet opnieuw vorm krijgen als levende (en levendige) strijdorganisatie voor de belangen van de arbeidersklasse, als bundeling van werkende en werkloze mensen in verzet. Netwerken van actieve leden binnen de organisatie en activisten daar buiten zijn nodig.

Met strijdbare actie tegen de bezuinigingen en een strijdbaar socialistisch programma moet het mogelijk zijn om een einde te maken aan het steeds zwakkere kabinet waar niemand meer in gelooft. Ook van de bezuinigingen gelooft niemand meer dat zij tot verbetering leiden. De tijd voor symbolische acties is voorbij. Effectief verzet is nodig. Er moeten oplossingen komen voor armoede, werkloosheid en achteruitgang. De FNV moet een vervolg geven aan de gestarte campagne voor koopkracht en echte banen. Acties onder getroffen groepen zoals jongeren, jonge gehandicapten, gepensioneerden, thuiszorgwerkers, werklozen, huurders enz. moeten daarvoor worden gebundeld.

Dit zijn onze eisen:

• Bestrijdt alle bezuinigingen en privatiseringen;
• Weg met de bezuinigingen op de pensioenen en de AOW, 65 blijft 65;
• Compenseer de prijsstijgingen in de lonen, uitkeringen en pensioenen;
• Geen afbraak van de WW, geen hervorming van het ontslagrecht.
• Verdeel het werk, voor een werkweek van 32 uur met behoud van loon;
• Nee tegen de JSF;
• Nee tegen de nullijn in de publieke sector, geen sigaren uit eigen doos;
• Vaste banen voor de thuiszorg;
• Een FNV-campagne voor massale actie als vervolg op 30 november;
• Voorbereiding van van een algemene staking van 24 uur, mobiliseer het massale potentieel van de vakbeweging;
• Voor het opzetten van lokale actiecomités tegen de bezuinigingen;
• De FNV moet de arbeiders en de mensen die lijden onder de bezuinigingen vertegenwoordigen en een strijdbaar alternatief bieden;
• Voor een socialistisch alternatief voor de bezuinigingen en het kapitalisme, met een democratisch socialistisch plan voor de productie gebaseerd op de belangen van de overweldigende meerderheid van de mensen en niet die van een kleine superrijke elite.

Print Friendly, PDF & Email
Scroll To Top