Van de ene dag op de andere is abortus verboden in Texas. Elk van de toch al schaarse klinieken in de staat heeft de abortusdienstverlening stopgezet. Buurstaten zoals Louisiana en Arkansas zien al een toename van abortuspatiënten uit Texas. Miljoenen vrouwen zijn nu doodsbang dat ze, als ze een zwangerschap willen beëindigen, gedwongen kunnen worden een beroep te doen op de uiterst gevaarlijke ‘zelfbeheerde’ abortusprocedures.
Artikel door Grace Fors vanuit Dallas
Deze brutale aanval komt er nadat het Hooggerechtshof weigerde om een noodstop op te leggen voor de archaïsche abortuswet van Texas, beter bekend als Senate Bill 8. Hierdoor kon die wet meteen in werking treden.
Senate Bill 8 verbiedt alle abortussen nadat een foetale hartslag kan worden waargenomen – meestal tussen de vijf en zes weken van een zwangerschap. Tussen 85 en 95% van de abortussen vindt na deze periode plaats, meestal omdat vrouwen dan pas weten dat ze zwanger zijn. Er zijn geen uitzonderingen voor gevallen van incest of aanranding.
Alsof dat nog niet barbaars genoeg was, is vooral het handhavingsmechanisme van dit wetsvoorstel verbijsterend. Terwijl een dozijn Republikeinse staten al jaren soortgelijke “heartbeat”-wetten aanneemt, die vervolgens door de rechtbanken zijn tegengehouden, verschuift de Texaanse wet de handhaving van de staat naar private burgers. Deze wet stelt anti-abortus burgerwachten aan die rechtszaken kunnen aanspannen tegen abortusaanbieders of iedereen die schuldig is aan het “helpen en aanzetten tot” een abortus. Er is een premie van maximaal $10.000 per procedure. De bewijslast dat iemand “hielp en meewerkte” aan een abortus is enorm breed: zelfs een Uber-chauffeur die iemand naar een abortusafspraak bracht kan worden aangeklaagd.
Wake-up call
De dreiging dat Roe v Wade [de uitspraak waarmee het recht op abortus in beperkte mate wordt erkend in de VS] wordt omvergeworpen, hing de afgelopen jaren steeds in de lucht. Er was door Trump immers een losgeslagen religieuze fanatiekeling en ultraconservatieve seksist aangesteld als rechter in het Hooggerechtshof, zonder dat de Democraten zich daartegen verzetten. Het erg ondemocratische Hooggerechtshof toonde nu aan dat het bereid is om toe te geven aan rechtse anti-abortus fanatiekelingen. Het maakt dat het vooruitzicht voor een uitspraak in de zaak Dobbs v Jackson Women’s Health Organization over de vraag of staten abortus na 15 weken kunnen verbieden, er veel slechter uitziet.
Er zijn tal van wetten aangenomen door Republikeinse autoriteiten voor het geval het Hooggerechtshof effectief de uitspraak van Roe v Wade afzwakt. Het Texaanse verbod speelt daarbij een belangrijke rol. Lobbyisten uit andere staten doen al beroep op Texaanse groepen om soortgelijke wetgeving op te maken. Het voorbeeld van Texas kan snel naar tientallen staten geëxporteerd worden.
Terwijl werkende mensen, en jonge vrouwen in het bijzonder, woedend zijn, is er een verbijsterend gebrek aan politiek leiderschap om het verzet van de 70% van de Amerikanen die tegen abortusbeperkingen zijn in daden om te zetten. Grote organisaties voor reproductieve rechten hebben TikToks uitgebracht, maar geen oproepen tot actie gedaan.
Na een kort moment van schok en verbazing over het plotse verbod op abortus, is het voor miljoenen mensen in Texas en in het hele land duidelijk dat massale protesten en zelfs een gecoördineerde actiedag nodig zijn om terug te vechten voor reproductieve rechten en vrouwenrechten.
Sta op en kom in actie
Dit zijn de ernstigste aanvallen op de reproductieve rechten van vrouwen in decennia. De situatie is geenszins hopeloos. We kunnen deze rechten beschermen en in het hele land legale abortussen garanderen, maar dan moeten we wel een massabeweging oprichten op dezelfde schaal als de vrouwenbeweging in de jaren zestig en zeventig. Dat is overigens hoe Roe v Wade tot stand kwam. Die uitspraak kwam er in 1973 ondanks een conservatief Hooggerechtshof onder president Richard Nixon. Het land werd toen overspoeld door massamobilisaties, stakingen, en radicale organisaties die overgingen tot directe acties.
Dit is wat we vandaag nodig hebben. Onze beweging zal enorme druk moeten uitoefenen op de Democraten, die het presidentschap en het Congres controleren, om te handelen, en ook op het Hooggerechtshof, dat zich opmaakt om over Dobbs te beslissen.
Een maand voor hij de presidentsverkiezingen won, beloofde Joe Biden om van Roe v Wade “de wet van het land” te maken. Twee dagen na zijn eedaflegging herhaalde Biden die belofte en voegde hij eraan toe dat de Democraten op nationaal niveau wetgeving zouden aannemen om legale abortussen te garanderen. Nu het concreet wordt en nu ze zowel het Witte Huis als het Congres controleren, hebben Biden en de Democraten geen excuus meer om deze belofte niet na te komen.
We moeten eisen dat de Democraten actie ondernemen. Naast vele andere onvervulde beloften hebben ze tot nu toe nagelaten om een federaal minimumloon van 15 dollar per uur in te voeren, ingrijpende klimaatwetgeving in te voeren, vakbondsrechten te beschermen, de vennootschapsbelasting te verhogen of de federale financiering van geplande ouderschapszorg te herstellen. Tenzij er een massabeweging ontstaat en er immense druk op de regering-Biden wordt uitgeoefend, kunnen we de bescherming van abortusrechten aan deze lijst toevoegen.
De Democratische leiders zouden alles in het werk moeten stellen om de rechten van abortus op grote schaal te beschermen. Ze kunnen nu handelen om deze rechten in een federale wet op te nemen, maar het lijkt erop dat ze opnieuw elk excuus gebruiken om niet te handelen. We kunnen ze geen centimeter ruimte geven. We hebben massale protesten en betogingen nodig om te eisen dat de Democraten het recht op abortus onmiddellijk in een federale wet gieten. Progressieven in het Congres moeten elk beetje invloed dat ze hebben gebruiken om te eisen dat de gevestigde orde actie onderneemt. Bovendien moeten we voorbereid zijn op massale betogingen en directe actie gericht tegen het Hooggerechtshof, op een ogenblik dat het zich voorbereidt om een beslissing te nemen in Dobbs. Bij het bepalen van de tactiek voor onze beweging kunnen we ons laten inspireren door de recente vrouwenbeweging in Polen, waar vrouwen een massale staking organiseerden om de abortusrechten te beschermen.
Socialistisch feminisme nu meer dan ooit nodig
Onze strijd voor vrouwenbevrijding moet verder gaan dan de kwestie van toegang tot vrije, veilige en legale abortus. Dit verbod en andere soortgelijke verboden zullen vooral arme vrouwen en vrouwen uit de arbeidersklasse treffen en wanhopig maken, bovenop een reeds wanhopige huisvestingscrisis en kinderopvangcrisis. We hebben een socialistisch feministische strijd nodig voor gratis reproductieve zorg van hoge kwaliteit, inclusief universele kinderopvang, huurcontrole en kwalitatief goede huisvesting in publieke handen. We moeten een einde maken aan de woekerwinsten in de gezondheidszorg en onmiddellijk overgaan tot algemeen toegankelijke gezondheidszorg. Socialistische feministen nemen de strijd op tegen racisme, transfobie en terreur tegen migranten, omdat alle vormen van onderdrukking slechts dienen om de arbeidersklasse te verdelen.
De huidige generatie jonge vrouwen is niet verkocht aan het “girlboss” liberale feminisme van het doorbreken van het glazen plafond. Er is een diepe honger naar fundamentele verandering die een beslissend einde maakt aan de crises en de uitbuiting die we overal om ons heen zien. Onder het kapitalisme kan elke verworvenheid die onze beweging met moeite heeft weten te bereiken, zoals Roe v. Wade, door de heersende klasse worden teruggedraaid.
Om een echte bevrijding van genderonderdrukking te bereiken, moet de woede over dit verrotte systeem gekanaliseerd worden in een krachtige strijd voor een socialistische toekomst.
