In 2015 introduceerde Mark Rutte de participatiewet. De bedoeling was dat 400.000 mensen met een arbeidsbeperking via overheidshulp een reguliere baan zouden krijgen. Althans dat was de propaganda van het rechtse kabinet. In werkelijkheid ging het om een pure bezuinigingsmaatregel om minder geld kwijt te zijn aan uitkeringen. De personen die een WAJONG of andere uitkering krijgen vanwege hun arbeidshandicap, werden gedwongen om te gaan ’’ werken’’ onder de regie van het zeer ’’efficiënte’’ Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen (UWV).
Artikel door Jorein Versteege
Na vier jaar was duidelijk dat de hele participatiewet mislukt was. De kapitalisten in het bedrijfsleven zaten niet te springen om werkenden aan te nemen die door een beperking ’’minder’’ productief zijn. Ook de kapitalistische overheid nam niet het voortouw en leverde niet genoeg participatiebanen zoals wel in 2015 beloofd was. Toch bleven de rechtse kabinetten van Mark Rutte vertrouwen hebben in hun falend beleid. Voor de doelgroep is het vooral stress en wanhoop, omdat velen tussen wal en schip gevallen zijn.
Nog eens vier jaar nadat al duidelijk was dat de hele opzetting mislukt was blijkt dat de groep die wel aan het werk geholpen is, daar niet tevreden over is. De mensen die hun juist begeleiding zouden geven, zochten vaak werk dat niet binnen hun wensen viel. Ook keek het UWV niet naar mogelijkheden, enkel naar de snelste weg om uit de uitkering te komen. Het resultaat was dat vele uitvielen in werk en uiteindelijk toch weer een uitkering kregen. Een meerderheid zegt ook dat het contact met een coach van het UWV beperkt bleef tot één keer per jaar en verder nooit.
Dit toont dat voor de overheid, de participatiewet een mooie mogelijkheid was om te bezuinigen op uitkeringen. Dat is precies wat politiek rechts elke keer wil, mensen met dwang verplichten om te gaan werken. Probleem is dat dit niet lang vol te houden is. Mensen die niet op hun plek zitten vallen vroeg of later uit. Zo werd een man verplicht om fysiek werk te gaan doen, terwijl hij rugklachten heeft. Volgens een onderzoek van dit jaar werd te veel gestuurd op direct uitstromen uit een uitkering, maar er werd niet gekeken of dat op langere termijn vol te houden was.
Het Sociaal Cultureel Planbureau concludeerde al dat de participatiewet niet werkt. Maar daar gaat het politiek rechts niet om. Die willen vooral mensen dwingen om te gaan werken, zodat de overheid minder geld hoeft uit te geven. Het resultaat is echter rampzalig. Stress, wanhoop en vooral woede. Daarom wordt het tijd dat we de hele participatiewet afschaffen en vervangen door een wet die mensen daadwerkelijk helpt en niet gebruikt om te bezuinigen op overheidsuitgaven. Het vorige kabinet probeerde nog te sleutelen aan de gefaalde wetgeving, maar in realiteit veranderd er niets.
Het is aan politiek links om de participatiewet af te wijzen en te pleiten voor eerlijke re-integratie, niet via dwang waar politiek rechts in gelooft. Ook de overheid moet aan de slag en juist banen open stellen voor deze doelgroep. Dit is in acht jaar tijd nooit gedaan, waardoor te veel mensen met een arbeidsbeperking nog thuis zitten. De gemeentes Utrecht, Amsterdam en Tilburg hebben dit al begrepen en voeren de participatiewet helemaal niet uit. Mark Rutte heeft voor veel ellende gezorgd. Laten we in november stemmen voor een alternatief op rechts en hun asociale politiek.
Echter om echt af te stappen van de dagelijkse ongelijkheid die werkenden en baanlozen ervaren is een breuk met het kapitalisme nodig. Revolutionair socialisten staan voor een maatschappij waarbij wij controle hebben over de financiële welvaart die we produceren. Dat noemen we een socialistische maatschappij, vrij van de ongelijkheid die het kapitalisme dagelijks produceert.
