De directie haalde alle mogelijke manoeuvres en provocaties boven. Er was zelfs een personeelsvergadering die niet in de fabriek maar in Vorst Nationaal werd belegd, waarbij de politie de werkenden als criminelen behandelde en het personeel van de onderaannemers niet toeliet. Waarom dit alles? Uit angst voor verzet. De directie kent de strijdbaarheid van de Belgische arbeiders, de massamobilisaties en zelfs de bedrijfsbezettingen. Die actiemiddelen kunnen de reeds aanwezige brede steun onder de bevolking versterken om de sociale afbraak in al zijn vormen van tafel te vegen, zowel bij Audi als elders.
Artikel door de Linkse Socialistische Partij in België
Audi nationaliseren: de enige manier om jobs en de toekomst van de regio te redden
Om het bedrijf in Vorst draaiende te houden, was er geen gebrek aan belastingvoordelen en staatssteun: 157,7 miljoen euro alleen al in de afgelopen zes jaar, aldus de Belgische vakbond ABVV. Voor de 3.000 werkenden op de site is dat meer dan 52.000 euro per persoon!
Audi in de watten leggen heeft duidelijk geen zin. Maar de partijen in het parlement hebben absoluut niets anders voor te stellen, met de opmerkelijke uitzondering van de Partij van de Arbeid van België (PVDA). Die roept op tot een Europees moratorium op de sluiting van autofabrieken. Dat is een positieve stap. Maar met de huidige samenstelling van het Europees Parlement, of zelfs die van de Kamer, zal het een zeer lange strijd worden. Hoe zit het met de nabije toekomst? Om te breken met het fatalisme moeten we een echte krachtsverhouding opbouwen.
De betoging op 16 september kan het begin zijn van een strijd voor het behoud van de productiemiddelen, de jobs en de know-how van het bedrijf. We kunnen werkenden van Audi uitnodigen op vakbondsvergaderingen en op personeelsvergaderingen in heel het land. Zo kunnen we deze strijd, die ons allemaal aanbelangt, verbreden. Het protest van de social profit (7 november), de woede bij het Franstalig onderwijs, stakingen zoals die op de luchthaven van Charleroi of bij Ontex in Eeklo en de horrorcatalogus van Arizona die in voorbereiding is, tonen zowel de noodzaak als het potentieel van een eengemaakte strijdbeweging met een opbouwend actieplan zoals in 2014.
Welke eis rond Audi verdedigen? Vakbond ACOD-LRB Brussel stelde in een solidariteitsmotie vast dat “onze regering in 2008 in staat was de banken te nationaliseren om het financiële systeem en de rijksten te redden.
Vandaag moeten we vechten om Audi te nationaliseren, wat de enige manier is om jobs en de toekomst van de regio te redden”. Maar in tegenstelling tot de banken, niet op een tijdelijke manier om winsten te redden, maar om jobs te redden, onder de controle en door de actie van de werkenden.
De noden van iedereen centraal stellen, niet de hebzucht van de aandeelhouders, door controle van de werkenden en de gemeenschap
De regelmatige overproductiecrises in de auto-industrie illustreren de chaos van de productie als die bepaald wordt door de hebzucht van de aandeelhouders. De autosector is al langer in transitie door de milieucrisis. De bazen van de sector blijven hardnekkig een doodlopende weg ingaan. Ze gingen zelfs zo ver om sjoemelsoftware in auto’s te installeren, zoals Volkswagen deed in meer dan 11 miljoen dieselwagens in de zogenaamde Dieselgate.
In een fabriek als die in Vorst kan alles geproduceerd worden. Er is geen gebrek aan behoeften waarin moet worden voorzien in deze maatschappij die langs alle kanten kraakt. Het eerste waaraan we denken zijn bussen, zeker sinds de sluiting van Van Hool is er een tekort aan wisselstukken, en aan al wat nodig is om de mobiliteitscrisis op te lossen. We kunnen echter verder gaan. Het nieuw verkozen PVDA-Kamerlid Robin Tonniau, die 11 jaar in de autosector werkte, merkte terecht op: “Dit is een hypermoderne fabriek waar alles geproduceerd kan worden. Ik heb er gewerkt, dus ik weet waar ik het over heb.”
Er zijn ook recentere ervaringen, zelfs indien op beperkte schaal, met de reconversie van een activiteiten in een aantal bedrijven tijdens de Covid-crisis. Safran Aeroboosters (ex-Techspace aéro), Sonaca en FN Herstal produceerden toen ademhalingstoestellen en reserveonderdelen. Elders werd hydro-alcoholische gel geproduceerd. Als de privésector niet in staat is om te zien hoe de immense technologische capaciteiten en knowhow van zo’n fabriek gebruikt moeten worden, dan weet de gemeenschap er wel raad mee!
In Italië stuurde de multinational GKN in 2021 een e-mail naar de 400 werkenden van de fabriek Campi Bisenzio in Firenze om hen af te danken. Een algemene vergadering besloot om de fabriek te bezetten. Die bezetting is nog steeds bezig en de staalarbeiders zijn overgegaan tot de productie van elektrische batterijen en zonnepanelen. Waarom nodigen we de vakbondsleden van GKN niet uit in België? Ongetwijfeld zullen ze daarop ingaan. Ze staan bekend wegens hun actieve solidariteit en bovendien zou een uitbreiding van dergelijk initiatief hun eigen strijd versterken.
De werkenden van GKN zijn bewust bezig met het opbouwen van actieve solidariteit buiten de fabriek. Er zijn regelmatig arbeiders aanwezig bij andere strijdbewegingen (stakingen, klimaatacties, feministisch en LGBTQIA+ protest …). Ze brengen telkens hun bekende spandoek mee: Insorgiamo (‘We staan op’). Eenheid in de strijd is de beste manier om de racistische, islamofobe, seksistische en andere vooroordelen terug te dringen die rechts en extreemrechts bewust proberen te versterken in de samenleving.
Gisteren Van Hool, vandaag Audi, en morgen?
In de eerste 35 weken van 2024 (tot 1 september) waren er 6.971 faillissementen in België, 8,6% meer dan in 2023 en 19,3% meer dan in 2022. Dit vertegenwoordigt 21.391 verloren jobs, 16,1% meer dan in 2023 en 55,3% meer dan in 2022. Dit is met name te wijten aan het einde van de overheidssteun voor bedrijven in verband met de Covid-19-crisis (in het bijzonder de bevriezing van faillissementsprocedures) en de energiecrisis. De dreiging van een “sociale tsunami” is niet tijdelijk.
Het is de manier waarop de maatschappij als geheel functioneert die een probleem vormt. Om dit aan te pakken hebben we een strijdbaar syndicalisme nodig, gebaseerd op democratische algemene vergaderingen en de betrokkenheid van iedereen in de strijd en in de beslissingen die genomen worden. Een strijdbaar syndicalisme dat onze onmiddellijke belangen verdedigt, maar ook een maatschappijvisie waarin we niet bij de eerste de beste gelegenheid als Kleenex worden weggegooid. Een strijdbaar syndicalisme dat dringend een breed front ontwikkelt om te strijden voor een industrieel beleid dat de mensen en het milieu dient. Strijdbare syndicalisten en de politieke linkerzijde hebben hierin een cruciale rol te spelen, in al hun diversiteit. Wij zijn vastbesloten om hieraan bij te dragen.
Onteigen de site op basis van strijd en geef het in handen van de werkenden om jobs, knowhow en productiecapaciteit te redden. De productie kan geheroriënteerd worden in het kader van een investeringsplan voor mobiliteit en openbaar vervoer in het bijzonder. Het personeel van Audi en zijn toeleveranciers kan het voortouw nemen in een klassenstrijd tegen het verlies van jobs en sociale afbraak.
Het kapitalisme is een ziek systeem en we hebben een ander soort maatschappij nodig. Om democratische controle en beheer van productie en distributie mogelijk te maken, moeten we ervoor zorgen dat de economische hefbomen, de sleutelsectoren van de economie, publiek eigendom worden, onder controle en beheer van de werkenden en de gemeenschap. De werkenden die de rijkdom produceren kunnen dan democratisch beslissen hoe hun kennis gebruikt wordt.
Dit zou een rationele planning van de economie mogelijk maken, gebaseerd op een zorgvuldig onderzoek van de beschikbare middelen en alle huidige technische mogelijkheden, om de economie aan te passen aan de behoeften en eisen van de bevolking met respect voor de planeet. Een dergelijke benadering zou het mogelijk maken om verspilling, onnodige productie en geprogrammeerde veroudering te voorkomen en tegelijkertijd een harmonieuze groene transitie mogelijk te maken. Het zou de basis leggen voor een ander soort samenleving, een democratische socialistische samenleving.
