Het droomhuwelijk tussen politiek rechts en extreemrechts is voorbij. Van 2 juli 2024 tot 3 juni 2025 zat politiek rechts bestaande uit VVD, BBB en NSC met de extreemrechtse PVV in een instabiel kabinet. Ondanks dat ze de ’’neutrale’’ Dick Schoof (ex-PvdA) naar voren hadden geschoven als burgerlijk gezicht, leed het kabinet onder de incompetentie van populistische ministers. Ook de onvoorwaardelijke steun van Wilders voor de genocide in Palestina moet ongemakkelijk gevoeld hebben. Wilders zag de bui misschien al hangen en besloot uit opportunistische motieven om zelf maar het kabinet op te blazen. Zodat hij nu kan beweren dat gevestigd rechts niet rechts genoeg was op migratie, grenzen en het deporteren van Syriërs.
De mestcrisis en lintjesgate
Het kabinet Dick Schoof kreeg al in juli 2024 te maken met de mestcrisis. Onder Europese druk moesten melkveehouders 30% van hun dierrechten afstaan, varkenshouders 22% en pluimveehouders 13% van hun vee. Natuurlijk was de agrarische sector woedend op het kabinet, dat met een Boer Burger Beweging (BBB) minister nu Europees beleid moest uitvoeren. De BBB had fel gepleit tegen de beperking van de mest uitstoot, maar eenmaal aan de macht hadden de agrarische populisten geen keus, anders zouden boeren een generieke korting vanuit Brussel ongedwongen krijgen.
In april 2025 werd bekend dat minister Marjolein Faber (PVV) weigerde om lintjes uit te reiken naar Nederlanders die vrijwilligerswerk doen met vluchtelingen. Volgens de PVV minister staat het werk van deze vrijwilligers haaks op haar beleid. Faber wil namelijk geen sociaal beleid tegenover vluchtelingen. De minister wou rechtse hardheid. Vluchtelingen moeten merken dat ze hier niet gewenst zijn (aldus Marjolein Faber) en dus vormt de groep vrijwilligers die met vluchtelingen werken, een doorn in het oog van de extreemrechtse (ex) Minister voor Asiel en Migratie.
Geert Wilders in de oppositiebank
Ondanks dat zijn ’’Partij voor Vreemdelingenhaat en Vrijemarktpolitiek’’ de grootste partij in het kabinet uitmaakte, leek Geert Wilders in de Tweede Kamer vooral nog de rol van oppositieleider te spelen. Hij viel VVD, BBB en NSC keihard aan en leek totaal te negeren dat zijn eigen vereniging (want de PVV is niet een echte politieke partij) deel uit maakte van het rechtse kabinet. Omdat Wilders geen ministerrol bezat kon hij in de Tweede Kamer doen alsof hij niet tot de regering behoorde, terwijl zijn PVV lakeien wel de controle hadden over volksgezondheid, welzijn en sport, economische zaken, infrastructuur en waterstaat, asiel en migratie en het vice premierschap. Want zijn ja knikkers doen niets zonder bevel van Geert Wilders. Hij bepaald de koers van zijn ministers omdat er geen democratische cultuur bestaat binnen de PVV.
Politiek rechts en extreemrechts hebben gefaald
Het is niet de eerste keer dat populistisch rechts aan de macht faalt. In 2002 kwam de Lijst Pim Fortuyn (LPF) in de regering, samen met de VVD en het CDA. Na 86 dagen viel dit kabinet door de incompetentie van LPF ministers. Acht jaar later probeerde populistisch rechts (PVV) het opnieuw met het kabinet Rutte 1. De PVV was geen deel van dit kabinet, maar zou gedoogsteun geven in de Tweede Kamer. Dit rechtse kabinet met steun van de PVV hield het langer vol dan het kabinet van Dick Schoof. Uiteindelijk stopte Wilders met het steunen van Rutte 1, omdat hij extra bezuinigingen niet wou doorvoeren, alsof de ex-VVD’er niet genoeg bezuinigingen had gesteund in de jaren 90. In 2024 dan het Schoof kabinet, dat net opgeblazen is door Geert Wilders. Wat kunnen we hieruit concluderen? Dat populistisch rechts behoorlijk faalt om werkenden van dienst te zijn in de politiek.
Met de val van het kabinet Dick Schoof is gebleken dat politiek rechts en extreemrechts niet de oplossingen hebben waar werkenden en baanlozen naar opzoek zijn. Het is de taak van politiek links om een alternatief te bieden. Helaas zijn de vooruitzichten daarop niet positief. De Partij van de Arbeid/GroenLinks zal geen menselijker en socialer beleid voeren, zodra ze met VVD, D66 en CDA (die van NSC gaat winnen) in een nieuwe regering zitten. We weten dit uit het verleden en het elitaire karakter van Frans Timmermans zegt genoeg. De linkse taal van de PvdA/GL in de oppositie zal als sneeuw voor de kapitalistische realiteit smelten, als de sociaaldemocratie/groenen weer beleid zullen moeten voeren in dienst van een minderheid, net zoals de VVD, PVV, BBB en NSC gedaan hebben.
Wat doet gevestigd links?
Links van de sociaaldemocratie/groenen is niet veel beter. De SP heeft goede economische eisen, maar weet die niet te verkopen. Jaren lang heeft de SP een gematigde sociaaldemocratische koers gevaren. Dat was zeker het geval onder Emile Roemer en Lilian Marijnissen. Die laatste wou zelfs met de VVD regeren, allemaal om haar partij acceptabel te maken voor de heersende klasse. Onder leiding van Jimmy Dijk praat de SP weer over klassenstrijd, maar de SP is een schaduw van wat ze in 2006 was.
Ook durft de SP geen standpunten in te nemen in de strijd tegen racisme, de genocide in Palestina en de stigmatisatie en discriminatie van moslims, asielzoekers en migranten. De partijtop durft het niet aan om minderheden te verdedigen, uit angst om witte stemmers te verliezen. Ironisch genoeg heeft de SP juist de stem van witte werkenden en baanlozen verloren, door te gaan heulen met de gevestigde kapitalistische partijen. Het royeringen van kritische socialisten en het afstoten van ROOD Socialistische Jongeren, heeft duidelijk gemaakt dat de SP niet voor socialistische politiek kiest. Daarom wint de SP geen verkiezing meer sinds 2010.
Wat zegt Socialistisch Alternatief?
Er zullen over enkele maanden nieuw verkiezingen komen. Het is belangrijk dat we de regeringspartijen afstraffen, met name de PVV. Een stem op de PvdA/GL is af te raden, ook al denken velen dat Frans Timmermans een beter alternatief is dan Geert Wilders. Wij zullen aanraden om zeer kritisch te stemmen op de SP of Partij voor de Dieren. Helaas zijn er geen andere linkse partijen die het voor werkenden en baanlozen willen opnemen. De SP en Partij voor de Dieren bieden geen fundamenteel alternatief op het kapitalisme, maar hun programma’s streven ernaar om de ongelijkheid te beperken die het huidige systeem veroorzaakt.
Wat is nodig?
Stemmen alleen is niet voldoende. Werkenden en baanlozen zullen moeten beseffen dat het huidige systeem niet voor hun gemaakt is. Socialistisch Alternatief pleit voor een socialistisch systeem, waarbij de grootste bedrijven democratisch bestuurd worden door de gemeenschap. Er is natuurlijk bij veel werkenden nog het foutieve idee dat socialisme totale staatscontrole betekent. Door de ervaringen met de sociaaldemocratie/stalinisme is dit foutieve beeld ontstaan. Maar dat is niet de visie van Socialistisch Alternatief. Wij willen niet meer overheid en minder markt! Wij willen democratische controle over de economie en gemeenschap. Daarvoor kunnen we de bestaande staat niet gebruiken en dus pleiten we voor de afschaffing van de rijksoverheid en het Koninkrijk der Nederlanden. In hun plaats moet een arbeidersregering komen die de basis zal leggen voor een Nederlandse Socialistische Raden Republiek. Een raden-democratie onder controle van raden die gekozen worden door werkenden en wiens vertegenwoordigers leven op een modaal arbeiderssalaris van maximaal 45.000 euro bruto.
Socialistisch Alternatief snapt dat de werkende klasse door een laag klassenbewustzijn deze visie nog niet hanteert. Wel zien we dat het kapitalisme faalt en hun propaganda minder aanslaat. De kapitalistische politiek kan onze problemen niet oplossen omdat ze politiek moet voeren in dienst van een minderheid. De meerderheid moet maar hogere lasten accepteren is wat de gevestigde politici steeds beweren. Het verklaart de opkomst van extreemrechts die speelt op de bestaande woede in de samenleving. We zien echter ook dat extreemrechts net zo hard faalt. Want types zoals Wilders zijn net zo asociaal als de gevestigde politiek en komen niet op voor werkenden en baanlozen!
Revolutionair socialisten staan voor:
- Voor het afschaffen van de BTW op levensnoodzakelijke producten.
- Verhoog de winstbelasting.
- Voor een minimumloon van 20 euro per uur zonder uitzonderingen vanaf 18 jaar. 200 euro loonsverhoging ineens ter compensatie van de invoering van de euro en jaren van “nullijn”.
- Voor een herinvoering van de automatische prijsindex om de inflatie te compenseren.
- Voor een 32 urige werkweek met behoud van inkomen en volledige herbezetting door nieuw gecreëerde banen.
- Garantie op passend werk voor iedereen.
- Een einde aan de flexibilisering.
- Alle arbeiders, inclusief part-timers, invalkrachten en migranten werkers hebben recht op dezelfde arbeidsrechten en loon.
- Gelijk loon voor gelijk werk!
- Voor een nationalisatie onder arbeiderscontrole en -beheer van alle bedrijven die massa-ontslagen willen doorvoeren.
- Voor een strijdbare brede arbeiderspartij die opkomt voor een alternatief voor het kapitalisme. Nee, tegen coalities onder neoliberale vlag!
- Voor het standpunt dat socialisten lokaal of op andere niveaus waar ze in een machtspositie zitten de burgerlijke wet kunnen overtreden, in naam van de werkende mensen, jongeren en armen in de samenleving. ”It is better to break the law, than to break the poor”.
- Voor een democratische arbeiderspartij om zo de strijd te organiseren. Weg met de (nog bestaande) regering van Dick Schoof
Wie zich in onze ideeën kan vinden raden we aan om contact met ons op te nemen. Samen kunnen we bouwen aan een socialistisch Nederland. Vrij van ongelijkheid, racisme, stress, armoede en uitbuiting. Want de werkenden hebben niets te verliezen dan hun ketenen, ze hebben een wereld te winnen.
