Vijf leden van de SP zijn enkele weken geleden geroyeerd en is één lid geschorst, later alsnog de partij uitgezet. De reden die het partijbestuur aangaf was, dat zij lid zouden zijn van het Marxistisch Forum(MF) en/of het Communistisch Platform(CP), oppositiegroeperingen binnen de SP, die door het partijbestuur zijn aangemerkt als ”partijen”. Daarmee zouden zij in strijd handelen met de statuten van de SP en de partij schade berokkenen. In werkelijkheid is de partijleiding bang voor de radicalisatie naar links die met name plaatsvindt binnen Rood, de jongerenorganisatie van de SP, en probeert deze ontwikkeling de kop in te drukken door intimidatie en bureaucratische manoeuvres. Socialistisch Alternatief roept alle SP-leden op zich tegen deze zuiveringen te verzetten!
Door Barbara Veger, geroyeerd lid SP Rotterdam
Het lijkt er op dat het feit dat de Algemene Leden Vergadering van Rood, die moties aannam van het MF en CP, o.a. tegen regeringsdeelname door de SP in burgerlijke coalities, de aanleiding was voor de royementen. Onder de geroyeerden bevinden zich twee kandidaten voor het voorzitterschap van Rood. De aap kwam duidelijk uit de mouw tijdens een Algemene Leden Vergadering van de SP afdeling Rotterdam, toen Arnout Hoekstra, die daar aanwezig was om namens het partijbestuur de royementen te verdedigen, verklaarde dat het MF en CP voor radicalisatie van Rood-leden zorgen.
Het is naar onze mening niet zozeer het bestaan van het MF en CP dat voor radicalisatie van Rood-jongeren zorgt, maar de enorme crisis waar het kapitalisme zich in bevindt op alle vlakken: een gezondheidscrisis, economische crisis, klimaatcrisis en crisis van institutioneel racisme. De SP-leiding faalt er totaal in hier een antwoord op te bieden, verlegt de koers van de partij verder naar parlementarisme en opportunisme en heeft zo een crisis van de partij veroorzaakt. MF is slechts een uiting van de onvrede die terecht hierover is ontstaan onder met name de jongeren binnen de partij. Dat steeds meer Rood-jongeren antwoorden zoeken op de verschillende crises in de maatschappij en in de partij bij het marxisme, valt alleen maar toe te juichen.
Het gaat bij de heksenjacht niet alleen maar om interne democratie, het is een politieke kwestie. Er is een groot verschil tussen de inschatting voor wat nodig is om de maatschappij te veranderen die delen van de basis van de partij maken, met name de jongeren, en de inschatting van de partijleiding. De jongeren willen een strijdpartij met een duidelijke socialistische visie, de partijleiding zoekt haar heil in electoraal gewin, burgemeestersposten en regeringsdeelname met om het even welke partij, zelfs met de VVD. Deze fundamentele verschillen tussen de basis en partijleiding botsen nu, en de partijleiding probeert dit ‘op te lossen’ door oppositie met bureaucratische manoeuvres de kop in te drukken.
Het is niet de eerste keer dat de partijleiding haar toevlucht neemt tot royementen en andere intimidatie tegen kritische linkse leden in de partij. Zolang je als individu kritisch opstelt, wordt dit nog wel getolereerd, maar wanneer leden van de linkerzijde zich gaan organiseren worden bureaucratische manoeuvres uit de kast gehaald. Blijkbaar is het alleen de rechtervleugel die zich binnen de partij mag organiseren…..
Zelf ben ik in 2009 samen met een aantal kameraden geroyeerd, eveneens met het argument van ‘dubbellidmaatschap’ vanwege mijn lidmaatschap van Offensief, de voorloper van Socialistisch Alternatief. Dubbellidmaatschap was natuurlijk niet waar het om ging. Offensief toen, en Socialistisch Alternatief nu, zijn geen concurrerende partijen, net zomin als MF en CP partijen zijn. We doen niet mee aan verkiezingen maar hebben steeds opgeroepen SP te stemmen, en hebben ons steentje bijgedragen om de SP op te bouwen, waarbij we ons het recht voorbehouden om op georganiseerde wijze kritiek naar voren te brengen op de koers van de partijleiding.
Het was deze kritiek van Offensief, die enige steun kreeg, waar het de partijleiding om ging. Helaas hebben we met onze waarschuwingen toen gelijk gekregen, dat het oorspronkelijke succes van de SP niet houdbaar zou blijken als de partij niet een duidelijke socialistische koers ging varen, in plaats van steeds meer een bestuurderspartij te worden die nauwelijks nog van andere partijen van het establishment te onderscheiden valt. We hebben ook steeds gewaarschuwd dat de opportunistische houding van de partijleiding ten opzichte van de kwestie van migratie en vluchtelingen, niet zou leiden tot het winnen van kiezers die zich aangetrokken voelen door rechts-populisme (die kiezen wel voor het origineel van PVV en FvD), maar slechts tot het verliezen van steun ter linkerzijde zou leiden.
Inmiddels heeft de partij sinds het hoogtepunt in 2009 ruim18.000 leden verloren, kalft het aantal actieve leden ook steeds verder af en heeft ze verkiezingsnederlaag na verkiezingsnederlaag geleden. Wil de SP haar bestaansrecht behouden als een brede partij die tenminste voor een deel van jongeren en de werkende klasse een alternatief vormt, dan is een drastische koerswijziging nodig. Zowel politiek inhoudelijk als waar het de interne democratie betreft. Dat er ruimte ter linkerzijde van het SP is ontstaan en nu wordt gevuld, bijvoorbeeld in de programma’s van Bij1 en PvdD, valt het Partijbestuur en vooral de dominantie van de ‘burgerlijk parlementairen’ te verwijten. Het wegzuiveren van kritiek lost dat probleem en de crisis in de samenleving niet op. Dat begint met de strijd voor een echt socialistisch verkiezingsprogramma en tegen de royementen. Wij roepen op, deze discussie in je SP of Rood afdeling te voeren en daarnaast de petitie die een aantal SP-leden gelanceerd hebben – sptegendeheksenjacht.nl – te tekenen!
