Op dinsdag 27 juni aanstaande zullen leraren in het basisonderwijs massaal actie voeren. Doel is, alle basisscholen het eerste uur van de schooldag dicht te houden en minstens twee vertegenwoordigers per school naar de manifestatie op het Malieveld te krijgen. De actiebereidheid is enorm, 97% van de leraren heeft aangegeven bereid te zijn te staken en op de manifestatie worden 10.000 tot 20.000 leraren en ouders verwacht. Er zal een petitie overhandigd worden; op dit moment hebben bijna 300.000 mensen die ondertekend. De leraren eisen een salarisverhoging van 20% zodat zij hetzelfde gaan verdienen als leraren in het voortgezet onderwijs, een lagere werkdruk en kleinere klassen. Maar er staat meer op het spel: de kwaliteit van het onderwijs en daarmee de toekomst van onze kinderen. Steun de leraren, kom ook naar de manifestatie!
Artikel door Barbara Veger, Rotterdam
Het basisonderwijs kampt nu al met grote problemen. Klassen van 30 kinderen of zelfs meer zijn geen uitzondering. Soms worden klassen naar huis gestuurd omdat er geen leraar beschikbaar is, soms staan nog onbevoegde pabo-studenten voor de klas. Het onderwijs kent het hoogste percentage burn-outs van alle beroepsgroepen: één op de vier leraren heeft er ooit mee te maken mee gehad. De grote administratieve rompslomp verhoogt nog de werkdruk. Daarnaast is het loon 20% lager dan in het voortgezet onderwijs, hoewel leraren in het basisonderwijs dezelfde opleiding moeten volgen en dezelfde verantwoordelijkheden hebben als leraren in het voortgezet onderwijs. Leraar in het basisonderwijs is daarmee een onaantrekkelijk beroep geworden, het aantal studenten aan de pabo is dan ook dramatisch gedaald met 77% in 10 jaar. Er is nu al een lerarentekort, dat zou volgens berekeningen oplopen tot 10.000 in 2025 als er niets verandert.
De eisen van de leraren zijn dus volledig gerechtvaardigd en hoogst noodzakelijk. De eis van kleinere klassen zou zelfs nog wat aangescherpt en concreet gemaakt kunnen worden door bijvoorbeeld een maximale klassengrootte van twintig kinderen te eisen.
Dat er nu actie gevoerd wordt, is niet in de eerste plaats te danken aan de onderwijsbonden. Veel te lang hebben zij gewacht met in beweging komen, tot leraren zich buiten de vakbonden om gingen organiseren in “po in actie”. Drie leraren starten een facebookgroep die een groot succes werd, inmiddels hebben 43.000 leraren zich bij po in actie aangesloten. Po in actie dreigde om in augustus een week te gaan staken. Pas daarna haakten de onderwijsbonden en de schoolbesturen aan. De actie van 27 juni is een gezamenlijk initiatief van po in actie, de vier onderwijsbonden en de schoolbesturen, nu verenigd in “po front in actie”. .
Hoe de strijd tot een succes maken?
Het is schandalig dat het demissionaire kabinet tot nu toe weigert gehoor te geven aan de eisen van “po front in actie”. Maar verrassend is het niet, want gedurende heel hun regeringsperiode hebben VVD en PvdA een beleid gevoerd van bezuinigingen over de rug van gewone mensen en ten bate van de rijke minderheid.
Waarschijnlijk zal de regering niet al na één actie overstag gaan, grotere druk zal noodzakelijk zijn. Het zou daarom goed zijn, nu al een datum voor vervolgacties te prikken. Dan kan de zomer gebruikt worden om de volgende acties voor te breiden met een informatie- en mobilisatiecampagne naar collega’s en ouders toe.
Het opzetten van actiecomités in de scholen en regio’s zou daarbij enorm helpen. Op die manier kunnen leraren en ouders zoveel mogelijk betrokken worden bij de acties en de discussie voeren en beslissen over welke vervolgstappen noodzakelijk zijn.
Meer geld voor het onderwijs!
Niet alleen het primair onderwijs, maar alle onderdelen van het onderwijs kampen met tekorten, achtergebleven salarissen, te grote klassen etc. Ook onder leerkrachten elders in het onderwijs is de actiebereidheid enorm, volgens een peiling van de Aob (Algemene onderwijs bond) 91%. Studeren is, door de invoering van het leenstelsel, steeds meer voorbehouden aan kinderen van rijke ouders. Er zijn investeringen in heel het onderwijs nodig, in plaats van een verdeling van de tekorten. Onderwijs zou gratis moeten zijn, dus afschaffen van les- en collegegeld en herinvoering van een studiebeurs waar je van kan leven. Veralgemenisering van de strijd tot de hele onderwijssector zou een enorm enthousiasme teweeg brengen bij leerkrachten, ouders en studenten. Het gaat immers om onze toekomst!
Wie moet dat betalen?
Volgens de regering zijn we uit de crisis, bedrijven maken weer winst, er zijn financiële meevallers… Maar wij merken er niets van. Door strijd kunnen we toegevingen afdwingen, maar onder dit kapitalistisch systeem blijft geen enkele verworvenheid veilig. Zorg, onderwijs, sociale zekerheid….. ze komen steeds weer onder vuur te liggen. Socialistisch Alternatief vecht voor een socialistische maatschappij, waarbij de banken en grote bedrijven in gemeenschapshanden gebracht worden en de economie democratisch gepland wordt. Dan is er ook de mogelijkheid en zijn er de middelen om problemen als werkloosheid, armoede en tekorten voorgoed op te lossen en onze kinderen een echte toekomst te geven.
