De Israëlische staat, geleid door het corrupte regime van Benjamin Netanyahu, voert de zoveelste moorddadige aanval uit op de bevolking van Gaza, waar twee miljoen Palestijnen in ‘s werelds grootste openluchtgevangenis wonen. De kleine landstrook, waar een groot deel van de gebouwen en de infrastructuur door opeenvolgende Israëlische aanvallen zijn vernietigd, wordt over land, door de lucht en over zee belegerd. De bevolking wordt dagelijks geconfronteerd met enorme ontberingen; volgens de Verenigde Naties heeft 54% van de inwoners van Gaza te kampen met voedselonzekerheid en heeft meer dan 90% geen toegang tot schoon en veilig water.
Reactie door de Socialistische Partij (ISA in Ierland)
Op 21 mei zijn 243 Palestijnen, waaronder 58 kinderen, gedood als gevolg van deze nieuwe moorddadige aanval, en alles wijst erop dat deze slachting zal doorgaan. Maar liefst de helft van de bevolking van Gaza is jonger dan 18 jaar. Op de Westelijke Jordaanoever zijn 26 Palestijnen gedood door IDF bezetters.
De Israëlische bezettingsmacht (IDF) heeft deze oorlog op groteske wijze de naam ”Operatie Bewakers van de Muur” gegeven, alsof ze een computerversie van Game of Thrones aan het spelen zijn. Maar voor een bevolking die zwaar te lijden heeft onder de bommen en het artillerievuur van de IDF, is deze oorlog maar al te reëel en zijn de gevolgen afschuwelijk. Er is geen veilige plek voor dit schrikbewind.
De slachting in Gaza vindt plaats in dezelfde week als de bestorming van de al-Aqsa Moskee in bezet Oost-Jeruzalem door de Israëlische politie, terwijl een extreemrechtse provocatieve mars onder naam ‘Jeruzalem dag’ werd gehouden op 10 mei, om de bezetting van Oost-Jeruzalem in 1967 te ‘vieren’. Dit alles vindt plaats tegen de achtergrond van pogingen om Palestijnen in de buurt van Sheikh Jarrah uit te zetten om plaats te maken voor Israëlische kolonisten.
De Palestijnen zijn een onderdrukt volk dat sinds de oprichting van de Israëlische staat in 1948 en de daaropvolgende bezetting (en toenemende annexatie) van de Westelijke Jordaanoever en Gaza in 1967 beroofd zijn van hun land en rechten. Zij hebben het volste recht om te strijden voor volledige nationale bevrijding en bevrijding van het onderdrukkende juk van de Israëlische staat, die hen dagelijks aan bezetting en onderdrukking onderwerpt.
Een dergelijke strijd, die de Palestijnse massa’s van onderaf democratisch organiseren, met het recht op gewapende zelfverdediging, in de bezette gebieden en binnen de groene lijn van Israël, kan de Israëlische staat enorme klappen toebrengen. Het zou een beweging zijn in de traditie van de Eerste en de Tweede (althans in de beginfase) Intifada die respectievelijk in 1987 en 2000 uitbraken en die de fundamenten van de schijnbaar ontembare Israëlische staat deden wankelen.
Het corrupte en collaborerende regime van Fatah in de Palestijnse Autoriteit (PA) is er niet in geslaagd een dergelijke strijd te organiseren, evenmin als de dictatoriale regering van Hamas in Gaza. Deze laatste heeft de afgelopen dagen raketten op Israël afgevuurd die zowel nutteloos als contraproductief zijn, omdat zij de regering-Netanyahu in de kaart spelen bij het rechtvaardigen van de oorlog tegen Gaza en Palestina in het algemeen.
Een strijd voor Palestijnse bevrijding zou de hand kunnen reiken aan andere delen van de arbeidersklasse en de onderdrukten in het Midden-Oosten en Noord-Afrika, die leven onder repressieve kapitalistische dictaturen die zich steeds meer aan de zijde van de Israëlische staat scharen en hopeloos dienstbaar zijn aan het imperialisme in de regio. Zij zou een oproep kunnen doen om zich bij hen aan te sluiten in een strijd om de heerschappij van al deze regimes – en de economische, politieke en sociale orde van het kapitalisme die zij vertegenwoordigen – omver te werpen. Deze orde is gebaseerd op uitbuiting en onderdrukking en biedt slechts een toekomst van conflicten, armoede, pandemieën en milieuvernietiging.
Samen met onze zusterorganisatie in Israël/Palestina, de Socialistische Strijdbeweging, wijzen we erop dat er in Israël zelf een kracht bestaat die potentieel kan worden gewonnen voor een strijd voor een dergelijke verandering in de regio. De Israëlisch-Joodse samenleving is een gelaagde en door klassen opgedeelde samenleving, die alle vormen van uitbuiting en onderdrukking in zich draagt die inherent zijn aan het kapitalisme. Zo hebben bijvoorbeeld Ethiopische en Mizrahi joodse arbeiders (die oorspronkelijk uit het Midden-Oosten en Noord-Afrika komen) te maken met discriminatie. In het afgelopen jaar hebben jonge Israëlische vrouwen protesten en stakingen georganiseerd tegen gender-gerelateerd geweld. Er was ook massaal protest tegen de corrupte regering-Netanyahu. De belangen van de Israëlische arbeiders staan fundamenteel tegenover die van hun heersers.
Een gezamenlijke strijd van Palestijnse en Israëlische werkende mensen om de Israëlische kapitalistische staat omver te werpen, kan de basis leggen voor een gelijkwaardige, democratische oplossing van dit conflict. Een socialistische oplossing zou gebaseerd zijn op de heerschappij van de arbeidersklasse, waarbij de grondstoffen en de rijkdom van de maatschappij in handen van de overheid worden gebracht en in het belang van allen worden gebruikt en democratisch gepland. Wij pleiten voor een werkelijk onafhankelijk, socialistisch Palestina en een democratisch, seculier socialistisch Israël op basis van vrije en open grenzen met gegarandeerde rechten voor minderheden, als onderdeel van de revolutionaire socialistische transformatie van het Midden-Oosten.
Een dergelijk programma kan een uitweg bieden uit de nachtmerrie van onderdrukking, armoede en conflicten.
