Even leek het er op dat de schappen van Albert Heijn aardig leeg zouden zijn met Pasen vanwege de stakingsacties van de distributiewerkers. Maar AH koos letterlijk eieren voor zijn geld, en ging akkoord met flinke verbeteringen voor de distributiewerkers. Dit toont aan dat actievoeren nog steeds loont, zeker als werkers met een vaste baan en flexibele krachten zoals uitzendkrachten de handen ineen slaan!
Verslag van Barbara Veger
AH heeft zich het imago aangemeten van oergezellig, gemoedelijk bedrijf. Achter de schermen, in de distributiecentra, is echter sprake van grote werkdruk en werkonzekerheid. AH werkt vaak met uitzendkrachten, die (tot voor kort) totaal geen zekerheid hadden ooit in vaste dienst genomen te worden. Maar zowel vaste krachten als uitzendkrachten legden afgelopen maand meerdere keren het werk neer tegen deze misstanden.
AH zette vakkenvullers als stakingsbrekers in, distributiewerkers klaagden dat AH zelfs tot regelrechte intimidatie overging. AH had bovendien al een akkoord gesloten met het CNV, maar terecht legde het personeel dat vooral lid is van het FNV zich hier niet bij neer.Vlak voor Pasen ging AH overstag toen het spook van de lege schappen toch op begon te doemen. Er werd een akkoord gesloten dat flinke verbeteringen betekent: 200 uitzendkrachten krijgen een vaste baan bij AH. AH kan niet meer ongelimiteerd uitzendkrachten inzetten, na drie jaar (alle periodes bij elkaar opgeteld) gewerkt te hebben moet AH uitzendkrachten een vaste baan geven.
Voor de vaste krachten zijn er o.a.verbeteringen in de ontslagregeling. Tweederde van de uitzendkrachten is Pools; degenen die een baan krijgen, krijgen ook een taalopleiding. Deze staking laat zien dat we niet akkoord hoeven gaan met de flexibilisering van de arbeid, die de afgelopen decennia vanzelfsprekend leek te zijn geworden. Werkzekerheid kan wel degelijk afgedwongen worden! En het toont aan dat solidariteit tussen vaste krachten en flexwerkers, tussen werkers van Nederlandse en Poolse afkomst, wel degelijk mogelijk is. Het is de weg vooruit voor de vakbeweging: geen gepolder meer waarmee uiteindelijk toch onze zakken worden geplunderd, maar de strijd aangaan voor onze belangen. Want uiteindelijk staat nog steeds het hele raderwerk stil, als onze machtige arm dat wil!
