Het geween en geknars der tanden in Den Haag was tot bijna in Breukelen te horen, nadat kameraad Peter den Haan van de sector Vervoer voor de aanwezige journalisten de persverklaring voorlas van de “dissidente” FNV’ers, maar de schrik ging nog veel dieper. Omdat op de, daarom informele vergadering, bij een indicatieve stemming, nog eens 5 tegenstemmers waren. Waarmee op de snel ingelaste nieuwe Ledenparlement bijeenkomst van 4 juli aanstaande de kans op een NEE ook reëel is.
Minister Koolmees was duidelijk; Kiezen of Kabelen. En het Hoofdbestuur zit er niet anders in. Han Busker en Tuur Elzinga en hun secondanten hebben bergen werk verzet om binnen de afgesproken kaders om de bestaande taboes heen te zeilen en er nog wat van te maken. De bestaande taboes waren en zijn de premiegrondslag AOW; behoud van het pensioen-doorsneepremiesysteem en de rekenrentesysthematiek. In ruil voor de laatste 2 zouden we dan dit jaar niet korten, was de AOW langzamer gaan stijgen en werd een bepaalde vorm van collectiviteit behouden.
De addertjes onder het gras kwamen na het niet doorgaan van de deal boven water. Naast het feit dat na 14 jaar gesteggel er niets speciaals voor de zware beroepen zal worden gedaan en nieuwe VUT uit loonruimte in CAO-trajecten moet worden gefinancierd, gaat het opgeven van de oude garanties en waar ook voor is betaald (in de volksmond het ‘invaren van het oude in het nieuwe systeem’ ter hoogte van zo’n 60 miljard uit de aanpassing van het FTK (Financieel Toetsing Kader) en het schrappen van nabestaandenpensioen/samenwonenden pensioenrecht, wat een verlaging van 20% op de uitkering kan kosten. Van indexatie is al helemaal geen sprake, tot het nieuwe systeem met ‘projectie-rendement’ blijft rekenrente en oud FTK van kracht, maar mag er na 2020 wel versneld gekort gaan worden als de resultaten tegenvallen. Gelukkig is er op economisch gebied geen vuiltje aan de lucht (sarcasme knop uit).
Maar naast alle technische details, waardoor zelfs het vakblad der gediplomeerde rekenmeesters: ‘De Accountant’ dhr. Koolmees en de plannen van zijn departement als wolf in schaapskleren omschreef, is een veel nijpender kwestie welke ideologische kant er wordt gekozen. Op het congres van de FNV van bijna 3 jaar geleden werd gekozen voor een actietraject voor een fundamentele verandering; het Offensief tegen de race naar de bodem. De kern van het nieuwe pensioenstelsel: Laat varen alle hoop en garanties, de Beurs bepaalt uw beurs! Kan het schrijnender? De door ons al eerder bekritiseerde nederlaagstrategie om de ‘zwakkere’ sectoren eerst in stelling te brengen en op het moment dat de sterke sectoren door wilde drukken, de acties weer af te blazen, hebben tot enorm ledenverlies geleid en het aan zien van de FNV danig geschaad als effectieve werknemersbelangenvereniging. Terwijl uit alle stukken blijkt dat een vakbond die actie voert, leden wint. Deze discussie wordt opzichtig gemeden.
Bijna precies 1 jaar geleden werd de geslaagde reanimatie van de Polder ruim uitgemeten in de pers, dankzij Mariette Hamer en Wouter Koolmees. De contouren van toen zijn nu scherp en staan haaks op de opdracht. Er worden wel pech en geluk generaties gecreëerd. Oud en Jong worden niet geïndexeerd, wel gekort. Ondanks alle toezeggingen, al 16 jaar lang is er nog steeds niets extra’s geregeld voor de zware beroepen. De race naar de bodem wordt ermee versterkt in plaats van gestuit. Het ledenverlies gaat maar door en de verslechteringen houden niet op. De keus van nu is dan ook niet anders dan die van 3 jaar geleden, willen we een strijdorganisatie voor werknemersbelangen of betalen we adviseurs en lobbyisten aan de belangrijke tafels van de BV Nederland, die natuurlijk het beste met ons voor hebben en het er helemaal mee eens zijn dat de scherpe kantje van het kapitalisme afgeslepen moeten worden. En ondertussen zich binnen de opgelegde kaders zich als gewillige boodschapper laten inzetten, met al dan niet een gepaste beloning na afloop (meestal wel).
Om tot een beter akkoord te komen zal er druk moeten komen op het Kabinet. Over de rekenrente, het nieuwe FTK, de premiegrondslagen AOW en Pensioen en betere verdeling van arbeid. Ons pensioenstelsel is niet het probleem; het zijn de neoliberale politiek en het kapitalistische systeem die ons het leven proberen zuur te maken. Winstbejag van het roofkapitaal en zelfverrijking. Angst voor de crisis is dan de slechtste raadgever. Daar hebben we uit het verleden al antwoorden op;
– Herverdeling van arbeid naar 32 uur met behoud van loon
– Minimumloon 14 euro per uur
– AOW terug naar 65
– Verhoging Bijstand en AOW naar 1500 euro pm
– Verplicht minimumtarief ZZP.
Er zit meer in en op basis van actie komt dat er ook uit. Een ambitieus kabinet zou juist op basis van de negatieve kapitaalrente op 7 tot 10 jarige staatsleningen kunnen en moeten investeren in Openbare Diensten en Nutsvoorzieningen, maar zij doet het tegenovergestelde. De gepensioneerden en werkenden die al 10 jaar niet zijn geïndexeerd en zullen worden gekort hebben juist alle recht “gefrustreerd” te zijn over deze georganiseerde diefstal van uitgesteld loon en toekomstige besparingen op werkgeverspremie ten nadele van de werknemer.
Daarom ligt de taak nu bij de kaderleden, subsectoren sectoren en strijdbare bestuurders de basis te leggen voor een stevig netwerk die van de uitgangspunten: Geen verslechteringen, Een eerlijk Pensioen voor iedereen; Indexatie voor elke generatie; ook werkelijkheid kan maken.
Er is een alternatief voor dit systeem van uitbuiting en roofbouw; de mantra van Thatcher en consorten dat de markt al onze problemen zal oplossen, is al in rook vervlogen. Wat je niet bezit kun je niet veranderen; voor een rechtvaardige verdeling van de opbrengsten van onze arbeid hebben we een socialistische samenleving nodig.
