Na een nogal sombere maand mei kwam gisteren de zon tevoorschijn ter gelegenheid van de tweede zorgbetoging, georganiseerd door de actiegroep ‘De Zorg in Actie’/’La Santé en Lutte’. Het was een “feestelijke, vastberaden en eisende sfeer,” stelde dat collectief.
Artikel door de LSP/PSL (ISA Belgie)
- Lees hier het pamflet van Campagne ROSA
- Lees hier het artikel door Anja Deschoemacker uit onze juni-krant
De internationale oproep voor gezondheid in het kader waarvan deze mobilisatie plaatsvond, bracht meer dan 60 collectieven en vakbonden samen. Onder meer in Italië, Spanje, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk kwamen er mensen de straat op om de gezondheidszorg te verdedigen! Deze 29e mei markeerde het mogelijke begin van een strijdbare internationale coördinatie in de zorgsector.
Tientallen organisaties in België, waaronder enkele vakbondsstructuren, schaarden zich achter de oproep van ‘De Zorg in Actie’. Samen eisten de betogers meer publieke middelen voor de zorg, betere arbeidsvoorwaarden en een verhoging van de laagste lonen. Onder de aanwezigen was er heel wat zorgpersoneel, maar ook leerkrachten in een delegatie ‘School in actie’, mensen-zonder-papieren, feministen, maatschappelijk werkers, activisten voor het recht op huisvesting … De een hele reeks toespraken die de diversiteit van de aanwezigen illustreerden, vertrok de groep in betoging naar het Zuidstation. Het was de eerste dergelijke betoging sinds 8 maart 2020, toen er vlak voor het uitbreken van de pandemie een grote betoging was in het kader van de internationale vrouwendag.
Dit was de tweede grote mobilisatie van ‘La Santé en Lutte’, na een actie in september waaraan meer dan 7000 mensen deelnamen. De context was toen anders, voor de tweede lockdown waar we nu pas uit beginnen te geraken. De mobilisatie werd toen langere tijd voorbereid. Mogelijk herinnerden sommige mensen zich ook de repressie door de politie op het einde van de manifestatie in september, geweld dat als doel had om sociaal protest te intimideren. De belangrijkste reden waarom het protest nu kleiner was, is ongetwijfeld dat veel gezondheidswerkers aan het einde van hun Latijn zijn na meer dan een jaar van enorme inspanningen waarvoor het personeel niet het nodige respect krijgt.
La Santé en Lutte legt uit: “Om de pandemie het hoofd te bieden, leent de overheid geld aan de ziekenhuizen, die het moeten terugbetalen. De gezondheid van de bevolking op krediet! In werkelijkheid blijft de wil om de middelen voor zorg te beperken dezelfde. Waar zijn de extra middelen na drie golven van besmettingen? De druk om winst te maken, ongeacht de menselijke kosten, wordt gehandhaafd op de instellingen en op het personeel. Als gevolg daarvan wordt nu al gedreigd met ontslagen en sluitingen van woonzorgcentra. Kortom: druk op de personeelsbezetting, kruimels voor de lonen en verderzetting van de vermarkting van de sector. De zorg werd snel bejubeld, maar ook snel weer vergeten.”
We zijn het daar volledig mee eens. Er is een massaal plan van publieke investeringen in de zorgsector nodig, met democratische controle op de toewijzing van die middelen. Laat het duidelijk zijn: de noden zijn niet anders inzake sociale huisvesting, onderwijs en andere openbare diensten. Ook daar is er nood aan drastisch meer publieke middelen.
LSP/PSL (ISA België) nam deel aan de actiedag in Brussel. We hadden verschillende stands met ons politiek materiaal. Militanten verkochten ons maandblad en verdeelden het pamflet van Campagne ROSA, dat nadruk legde op recente overwinningen op basis van strijd met de verhoging van het minimumloon tot 14 euro per uur aan de UGent. Toen de betoging vertrok, vormden we een strijdbare en dynamische delegatie. “Geld is er genoeg, in de zakken van het patronaat”, scandeerden de betogers.
Deze actiedag was een groot succes dat om meer vraagt. Hopelijk zal de koudwatervrees die er bij sommige vakbondstoppen heerst tegenover ‘De Zorg in Actie’/’La Santé en Lutte’ afnemen na dit succes.
