Bij de werkenden in Nederland, bij uitkeringsgerechtigden en ouderen voltrekt zich op dit moment een financiële ramp. Het monster van de inflatie, veel hogere prijzen voor energie en brandstof, gestegen prijzen bij de supermarkt en stijgende rente bij hypotheken. De CAO-lonen stijgen, in een aantal sectoren is 3,8% loonstijging gehaald, maar bij een inflatie van 8,8%, zoals nu, betekent dat een achteruitgang van 5%!
Natuurlijk krijgt niet iedereen een loonsverhoging van 3,8%, dus bij een minder gunstige CAO, in het geval van een uitkering of een pensioen, kan de achteruitgang oplopen tot bijna 9%. Voor sommigen komt de klap van de gestegen energieprijzen wat later, als het contract met hun energieleverancier afloopt. Maar na verloop van tijd betaalt iedereen deze veel hogere prijzen. Werkenden, uitkeringsgerechtigden en gepensioneerden trekken het niet meer!
Toen de banken omvielen in 2008 en toen de bedrijven door de vloer zakten bij het begin van de Corona pandemie, stond de overheid klaar om ze te redden. Nu het om de koopkracht van miljoenen gaat, geeft de overheid niet thuis. De werkende klasse moet nu een vuist maken om regering en de bazen eraan te herinneren dat wij de economie draaiende houden en daarvoor ook een passend loon willen krijgen.
Werkgevers en media staan massaal klaar om de werkenden met looneisen de schuld te geven van prijsstijgingen. Werkgevers maakten de afgelopen tientallen jaren miljardenwinsten en de overheid kreeg makkelijk geld. Toen hoorden we niets over de geldspiraal! Het zijn niet de lonen die de prijzen opdrijven, de lonen zijn de afgelopen jaren nauwelijks gestegen. De oorzaken van de prijsstijgingen zijn vooral de pandemie: nu komt de vraag naar goederen voor het eerst weer goed los en de oorlog in Oekraïne natuurlijk.
In de huidige situatie staren vakbeweging, werkgevers en overheid elkaar verwachtingsvol aan, maar er gebeurt niets. De top van de vakbeweging stelt zich in de woorden van “De Volkskrant” (10 juni 2022) “bijna krampachtig gematigd op om te voorkomen dat hij straks de schuld krijgt van nog verdergaande inflatie.” Eén ding is zeker, zo komt er nooit een loonsverhoging!
Er is eerder sprake van een winst-prijsspiraal, alles wordt duurder om de recordwinsten te consolideren. Vakbonden en linkse partijen moeten de leugens van werkgevers, overheid en media ontkrachten en met een campagne in de bedrijven en de wijken duidelijkheid geven: de lonen zijn niet het probleem.
De tegenstellingen tussen kapitaal en arbeid worden steeds sterker. Bazen met in hun kielzog de regering voeren de klassenstrijd op een keiharde manier, dat blijkt uit de winstcijfers. De werkende klasse moet zich hiertegen te weer stellen. Dat gaat beter als ze georganiseerd en om een offensieve manier de strijd aangaat.
Er is een strijdbeweging nodig voor een noodplan voor onze koopkracht af te dwingen. Wij moeten de koopkracht herstellen door een algemene loonsverhoging van 2 Euro per uur te eisen en het optrekken van het minimumloon tot 15 Euro.
In een interview met een Belgische krant erkent de Nederlandse minister van Volkshuisvesting dat de vrije markt faalt en dat de overheid een grotere rol moet spelen. Deze keer heeft hij gelijk: huisvesting mag niet aan speculanten worden overgelaten. Massale investeringen in sociale huisvesting en bevriezing van de huurprijzen zijn nodig.
Het verlagen van een aantal accijnzen op brandstof en de belastingverlaging op energie waren natuurlijk welkom, maar die het compensatie effect is nu al uitgewerkt. Energiebedrijven boeken miljarden winsten. Die alleen maar extra belasten, is niet genoeg. Om de graaiende handen van winstgerichte ondernemers te stoppen, moet deze volledige sector in publieke handen komen. Energie is te belangrijk om aan blinde hebzucht te worden overgelaten. De praktijk laat zien dat zij met het winstbejag voor ogen niet tot een ecologisch verantwoorde aanpak kunnen komen.
Het is deze keer niet een kwestie van een grote demonstratie, of een paar demo’s, hoe groot die ook zijn. Er is een actieplan nodig die de werkelijke krachtsverhoudingen duidelijk maakt en die de werkgevers en de regering dwingt tot respect. Zonder ons werk staat alles stil Als wij het werk neerleggen, maken zij geen winst. Dan pas zullen ze naar ons luisteren en pas dan kunnen we zaken echt afdwingen.
Het zou ons in een positie brengen om ook veel andere problemen aan te pakken. De druk op het werk blijft stijgen en is in veel sectoren, zoals de gezondheidszorg en de horeca, nog groter dan voor de pandemie. Vormen van discriminatie blijken hardnekkig, onderwijs en zorg redden het niet meer.
Dit is niet zomaar tijdelijk. Of erger dan normaal. Dit is de dagelijkse werkelijkheid van het kapitalisme. Dit systeem moet plaats maken voor een socialistische samenleving waarin de productie democratisch door de werkenden beheerd wordt om in ieders behoeften te voorzien.
Noodplan voor koopkracht
- Herstel van de volledige prijscompensatie met controle van de werkende klasse op de berekening en samenstelling. Bij elke overschrijding van de prijzen moeten alle lonen onmiddellijk stijgen.
- Verhoog alle lonen direct met 2 euro per uur!
- Verhoog het minimumloon tot 15 euro per uur of 2470 euro bruto per maand.
- Een plan voor massale publieke investeringen in het uitbreiden en gratis maken van openbare diensten als openbaar vervoer, kinderopvang, onderwijs, gezondheidszorg.
- Voor onze portemonnee en voor een groene transitie: nationalisatie van de volledige energiesector!
- Bevries alle huurprijzen. Voor massale bouw van sociale huisvesting om de vastgoedmarkt niet aan de willekeur van huisjesmelkers en speculanten over te laten.
- Breng de financiële sector in publieke handen zodat de gemeenschap zicht heeft op alle geldstromen en de beschikbare middelen geïnvesteerd worden in wat maatschappelijk nodig is.
