Mick Barry
De landelijke verkiezingen in Ierland waren een historische gebeurtenis. De recente verkiezingen lieten de snelle opkomst zien voor Sinn Fein, het kreeg het grootste deel van de stemmen met 24,5%. Het was de tweede keer dat de belangrijkste kapitalistische partijen Fianna Fail en Fine Gail de 50% van de stemmen niet haalden. In deze verkiezingen behaalden ze gezamenlijk niet meer dan een historisch dieptepunt van 43,3%. Dit laat zien dat de bevolking van Ierland verlangt naar echte veranderingen.
door Alex (Den Haag)
De situatie in Ierland lijkt op die van veel kapitalistische landen in Europa: een hoog niveau van economische ongelijkheid en een gebrek aan oplossingen voor de klimaatverandering. Dit laat de vraag open of er echte systeemveranderingen zullen komen omdat Sinn Fein en de Groenen een coalitie met de partijen waarop het kapitalisme gebaseerd is (Fianna Fail, Fine Gael), niet uitsluiten. Als Sinn Fein een coalitie aangaat met Fianna Fail en Fine Gael zou dat een verraad betekenen aan de arbeidersklasse en haar strijd voor een volledige losmaking van het kapitalistische systeem. Sinn Fein heeft bovendien aangegeven dat hun programma onderhandelbaar is, wat nog meer zorgen geeft.
De stemming die ontstond voor echte verandering uitte zich voornamelijk in een groei in steun voor Sinn Fein omdat dat de grootste politieke kracht was die gezien werd als een kracht die buiten het politieke establishment staat. De algemene context van de verkiezingen was erg anders dan in 2016. Toen was er net een massabeweging tegen de waterbelasting geweest, waarin onze zusterorganisatie Socialist Party een grote rol speelde. De beweging eindigde in een overwinning en dit vergrootte het zelfvertrouwen van gewone mensen. Maar sindsdien is er een teruggang geweest van actieve betrokkenheid in strijd, met uitzondering van de beweging voor intrekken van het verbod op abortus in 2018. Daardoor was deze verkiezing moeilijker voor organisaties die zich baseren op het opbouwen van actieve campagnes en mensen daarbij te betrekken.
Solidarity, waar onze eigen zusterorganisatie, de Socialist Pary, deel van uitmaakt, had succes met de campagne om Mick Barry opnieuw te verkiezen. Dat is geweldig nieuws. Mick heeft altijd duidelijk een stem gegeven aan de arbeidersklasse en we hopen dat hij doorgaat met dit fantastische werk. Helaas slaagde Ruth Coppinger er niet in haar zetel in Dublin West te behouden, zij kwam slechts een paar honderd stemmen te kort. Wij zijn ervan overtuigd dat Ruth haar stem zal blijven verheffen voor de arbeidersklasse.
Felicitaties moet ook naar de andere parlementsleden die uitkwamen onder de vlag van Solidarity-People before Profit en herkozen zijn. Richard Boyd Barret, Brid Smith, Gino Kenny en Paul Murphy en tenslotte ook anderen zoals Joan Collins en Thomas Pringle.
De houding van de Socialist Party is dat de Groene Partij en Sinn Fein een coalitieregering met Fianna Fail en Fine Gael moeten uitsluiten. Wij zijn van mening dat een regering die is samengesteld uit elementen uit deze partijen niet in staat zou zijn om de echte veranderingen tot stand te brengen die de mensen zo absoluut nodig hebben. De enige functie van Fianna Fail of Fine Gael is het doorzetten van de status quo en het bevorderen van de belangen van de klasse van kapitalisten. Het uitsluiten van zo’n coalitieregering betekent niet noodzakelijkerwijs dat er nieuwe verkiezingen nodig zijn. Er zijn een groot aantal onafhankelijke kandidaten die in de loop van de tijd de gevestigde partijen hebben gesteund. Het is waarschijnlijk dat zij met hen een regeerakkoord zullen sluiten.
Het is onwaarschijnlijk dat er een alternatieve regering tot stand zal komen. Maar om echt verandering door te voeren is het nodig dat er 100.000 betaalbare huizen worden gebouwd om de woningnood te bestrijden. Een minimumloon van 15 euro en het wettelijk recht voor alle arbeiders om zich te laten vertegenwoordigen door een vakbond van hun keuze zijn noodzakelijk. Alle vormen van privatisering moeten beëindigd worden en grote investeringen zijn nodig in de publieke sector. De scheiding tussen kerk en staat moet worden doorgevoerd en er moet een einde komen aan alle beleid dat de spanningen en sektarische verdeeldheid vergroot. Het streven moet de vereniging van Noord- en Zuid-Ierland zijn, gebaseerd op de belangen van de arbeidersklasse.
Het valt niet te zeggen waaruit de uitkomst van de verkiezingen zal bestaan, maar het is wel duidelijk dat de bevolking van Ierland heeft aangegeven dat zij de gevestigde orde en gevestigde partijen verwerpt. Zij zijn klaar voor en verwachten daadwerkelijke veranderingen
