Foto: Wikimedia

Reacties door Yassine Laabadi (Tayaar al’Amael al’Qaaedi, onze Tunesische zusterorganisatie) en de Socialistische Strijdbeweging (onze zusterorganisatie in Israël/Palestina).

 

Reactie door Yassine Laabadi van Tayaar al’Amael al’Qaaedi (ISA in Tunesië)

De enorme explosie in de Libanese hoofdstad Beiroet, in het hart van de haven, heeft veel mensen geschokt. Het resulteerde in een groot aantal slachtoffers. Op sociale media was er heel veel solidariteit vanuit de hele wereld, zeker nadat foto’s en cijfers bekend raakten over de omvang van de verwoesting, de honderden slachtoffers, de duizenden gewonden en de immense materiële schade. Heel wat huizen, handelszaken en kantoren werden hard geraakt. Meer dan 300.000 mensen werden dakloos door deze explosie.

Hoewel de precieze redenen voor de explosie nog steeds onduidelijk zijn, is het feit dat bijna 3.000 ton dodelijk ammoniumnitraat zes jaar lang onveilig is opgeslagen in een havenloods in de nabijheid van een drukke stad, ondanks de immense gevaren die het voor de bevolking van Beiroet met zich meebracht, symptomatisch voor hoe rot, corrupt en disfunctioneel de Libanese staat is geworden. Het toont ook aan hoe noodzakelijk en legitiem de revolutionaire strijd is die de jongeren en arbeiders van het land in oktober vorig jaar zijn begonnen.

De gebeurtenissen rond deze tragische explosie vinden inderdaad plaats in uitzonderlijke omstandigheden, aangezien Libanon sinds oktober vorig jaar een massale sociale beweging kent. Deze beweging eist dat er een einde komt aan het heersende systeem dat corruptie en sektarisme heeft gevoed, de armoede en de schuldenlast heeft vergroot en een handvol politieke dieven en bankiers heeft verrijkt terwijl het land failliet ging.

Enkele maanden geleden heeft de Libanese regering verklaard niet in staat te zijn haar schulden te betalen en is ze begonnen met een nieuwe besparingsronde. De Libanese heersende elite heeft geprobeerd de vastberadenheid van het Libanese volk te breken door middel van repressie en het aanwakkeren van meer sektarische strijd. Dit komt bovenop de grote verspreiding van het Coronavirus, dat op zijn beurt de economische crisis van het land dramatisch heeft verergerd.

Het is een dringende noodzaak om naast het Libanese volk te staan in deze nieuwe beproeving en onze internationale steun en solidariteit te betuigen. De haven van Beiroet, die goed is voor 70% van de handel van het land, is volledig verwoest. Dit geldt ook voor de graansilo’s, wat de mogelijkheid van een ernstige voedselcrisis op de agenda zet. De tekorten en de hoge prijzen van essentiële geneesmiddelen, levensmiddelen en andere levensnoodzakelijke producten, evenals de regelmatige stroom- en watertekorten waren al vóór deze tragedie ernstige problemen voor de armen, de werkenden en, in toenemende mate, de mensen uit de middenklasse van Libanon. Ze zullen er onvergelijkbaar veel slechter aan toe zijn.

Verschillende ziekenhuizen werden verwoest door de explosie en andere werden afgesloten, evenals grote delen van de stad, waardoor ze gedwongen waren om gewonden op straat en met rudimentaire middelen te behandelen. Veel van de gewonden in reanimatie-eenheden stierven als gevolg van de onderbreking van de elektriciteit. Veel dringende operaties worden nu op straat uitgevoerd met elektrische generatoren.

Tayaar al’Amael al’Qaaedi (Tunesische afdeling van de ISA) betuigt zijn solidariteit met het Libanese volk in deze benarde situatie en zijn onvoorwaardelijke steun voor de revolutionaire strijd.

Wij zeggen

  • Wij steunen de oproepen van de bevolking, zowel in Tunesië als wereldwijd, om te eisen dat er een alomvattend, transparant en onafhankelijk onderzoek wordt ingesteld om de exacte omstandigheden van de explosie en de werkelijke oorzaken van deze tragedie vast te stellen, en om alle betrokkenen ter verantwoording te roepen.
  • Wij vragen dat alle hulp wordt georganiseerd, gecontroleerd en verdeeld door het Libanese volk zelf, bijvoorbeeld door solidariteitscomités op te richten in alle getroffen wijken, om ervoor te zorgen dat de voorraden terechtkomen bij degenen die ze nodig hebben, in plaats van te worden gestuurd om de zakken van corrupte politici, bureaucraten en zakenlieden te vullen.
  • Wij roepen op tot brede internationale solidariteit met de voortdurende strijd van de Libanese massa’s en tot volledige afwijzing van de schulden van Libanon.
  • Wij eisen dat de banken en bouwbedrijven onmiddellijk onder publieke eigendom en democratische controle worden geplaatst om te voorkomen dat er tijdens het wederopbouwproces winst wordt gemaakt op de rug van de slachtoffers.
  • Wij steunen de opbouw van politieke instrumenten van arbeiders en jongeren in Libanon, net als in de rest van de wereld, om te strijden voor een socialistisch alternatief als het noodzakelijke antwoord op een wereld van oorlogen, uitbuiting, verwoesting en epidemieën.

 

 

Solidariteit met de Libanese massa’s

Verklaring van de Socialistische Strijdbeweging (ISA in Israël/Palestina)

Solidariteit met de honderden gezinnen die dierbaren hebben verloren in de enorme explosie die plaatsvond, met de duizenden gewonden en met ongeveer een kwart miljoen inwoners waarvan de huizen door de explosie zijn beschadigd of vernield.

De kracht van de explosie in de haven van Beiroet komt overeen met een aardbeving van 3,5 op de schaal van Richter, maar het is geen natuurramp die niet voorkomen kon worden. De details zijn nog niet opgehelderd, maar de Libanese autoriteiten schatten dat de intensiteit van de explosie verband houdt met een grote hoeveelheid ammoniumnitraat, die gedurende enkele jaren in de haven van Beiroet is opgeslagen.

Sinds september 2019 zijn jonge werkenden in Libanon massaal gaan protesteren tegen het corrupte politiek-economische systeem in het land, onder meer tegen de criminele verwaarlozing van de infrastructuur, het milieu en de volksgezondheid. Het opslaan van bijzonder gevaarlijke materialen in het hart van een dichtbevolkte stad ligt in de lijn van de ernstige sociale en ecologische crisissen die Libanon de laatste jaren troffen. Zo waren er lange periodes dat het afval in Beiroet niet werd opgehaald. Er zijn de stroomonderbrekingen en tal van andere problemen.

Ook de Israëlische regeringen hebben in de loop der jaren ‘hun steentje bijgedragen’ met bombardementen en beschietingen op Libanese bodem. Zo veroorzaakte de beschieting van een elektriciteitscentrale aan de rand van Beiroet tijdens de oorlog in 2006 het grootste olielek in de geschiedenis van het Middellandse Zeegebied – een ecologische ramp waarvan de gevolgen tot op de dag van vandaag in Libanon voelbaar zijn.

Tegelijkertijd herinnert de ramp in Beiroet opnieuw aan de gevaarlijke chemicaliën die in de baai van Haifa zijn opgeslagen, wat illustreert hoe gevaarlijk het beleid van het Netanyahu-regime en de Israëlische autoriteiten is.

Het regime van Netanyahu, dat doorgaat met zijn avonturistische beleid van militaire aanvallen in Syrië, vaak uitgevoerd vanuit het Libanese luchtruim, heeft op hypocriete wijze humanitaire hulp geboden. Het motief voor deze stap is niet ernstig. Het doel is om deze vreselijke ramp aan te grijpen om voet aan de grond te krijgen in de geopolitieke strijd op Libanese bodem.

Nee tegen de hypocrisie van het Netanyahu-regime! Ja aan de solidariteit van de arbeidersorganisaties in Israël met de massa’s in Libanon. De werkenden moeten hun solidariteit onafhankelijk van het Netanyahu-regime organiseren in nauwe samenwerking met arbeidersorganisaties uit de rest van de wereld.